Werken voor Visio in Roemenië, Cluj Napoca
Zaterdag 5 september,
Vroeg opstaan en door flinke buien naar Schiphol rijden, Etienne brengt me.
Daar mooi op tijd om nog samen koffie te drinken, Wendy appst dat zij en haar ouders in de file staan.
Gelukkig is ook zij nog op tijd en kunnen we inchecken en gaan we op weg!
Het is allemaal verandert op Schiphol, paspoorten worden elektronisch gecheckt en de handbagagecontrole gaat inderdaad wat soepeler, de plastic bakjes komen en gaan automatisch....wat blijft is dat de ipad en laptop uit de tas moeten.
Omdat ik nog met mitella loop mag ik mijn vest aanhouden en in de bodyscan hoeft er maar 1 hand omhoog:)
Mijn tas wordt nog wel extra gecheckt. Daarna rustig koffie gedronken en dan richting gate, we vliegen met de Roemeense maatschappij Taron. Op de grond regelt KLM alles.
Het is een kort vluchtje, we krijgen nog een bakje rijst met kip, krijgen nog bijna mot met onze buurvrouw die vindt dat wij teveel praten en doen daarom maar even een slaapje en dan zijn we al in Boekarest.
Daar gaan we eerst maar eens geld wisselen en maken al mee dat het hier "harde" werkers zijn:) maar de meneer die ons toch maar komt helpen is wel erg vriendelijk.
Het is even een zoekplaatje om de Domestic Flights te vinden, maar ook nu is iedereen die we vragen erg behulpzaam en vriendelijk.
Bij de Taron balie zit een norse meneer die al die vriendelijkheid weer wat naar beneden haalt en dan gaan we de zoektocht aan naar de gate, het vliegveld is toch groter dan we eerst dachten.
We moeten weer door de bagagecheck, hier nog geen bodyscan en wegzinkende plastic bakjes maar zelf sjouwen met zware bakken ...
Daarna vallen we in een oase van rust, de hal van de binnenlandse vluchten lijkt vrij nieuw en is een fijne plek voor een rustige cola.
We hebben ook maar een uurtje dan komt er al een bus voorrijden en checken we in voor het kleine propellervliegtuig naar Cluj, er kunnen 68 personen in maar is niet vol.
De bus stopt vlak voor het vliegtuig en bij het wachten om in te stappen worden we bijna weggeblazen door de smoorhete straalmotor....het doet gewoon zeer! Niks veiligheidsmaatregelen...hup in de rij voor de straalmotor.
Het is maar een uurtje naar Cluj Napoca maar we krijgen ook nog een broodje kaas en een zakje pinda's.
In Cluj aangekomen weer met de bus en dan wachten op de bagage en ja hoor daar komt het rode koffertje weer aan....het blijft een wonder.
Een Amerikaanse familie met allemaal hetzelfde shirt aan is ook druk met de koffers, opa, oma, pa en ma en een stuk of 6/7 kinderen, op hun shirts staat dat ze de Lord komen brengen.
Wij lopen door de schuifdeuren en zien al meteen Ramona bij de exit staan, ze had in de mail aangekondigd dat ze met een papier met "Ramona" erop bij de exit zou staan:) en daar stond ze in haar prachtige paarse fluwelen jurkje. Ramona is sinds 1 september de nieuwe directrice van de school!
Ze is vriendelijk en spontaan en het klikt meteen. Ze regelt een taxi en hup daar gaan we! We zien onderweg al meteen dat Cluj nog mooie historische gebouwen heeft, Ceaucescu is hier niet aan de sloop gegaan, wel staan er ook veel hele verschrikkelijke oostblokflats en vlakbij ons staat een splinternieuwe, hele grote Lidl.
We stoppen bij de school, ook een historisch gebouw, tuin ervoor met een afgesloten hek, met in braille de naam van de school.
De portier opent de voordeur en neemt meteen de koffers over, we lopen door een gang die in renovatie is, volgende week opent de school weer voor leerlingen....en komen bij de medische afdeling terecht. Hier staan onze bedden voor komende week! We krijgen beide een zaaltje met 5 bedden, waarvan eentje keurig en fleurig opgemaakt! Elk een wc en douche erbij, keurig ziet het er uit. Er staan zelfs een fles water en fles Ice Tea en de handdoekjes hangen over het bed.
We krijgen 20 minuten om op te frissen en dan neemt Ramona ons eerst mee door het gebouw, boven is onze ICT ruimte, ook net opgeknapt, ze heeft er nog stress van of het wel op tijd klaar zou zijn...
Haar kantoor is ook boven en de eetzaal...als de school in werking is zijn er 200 slechtziende of blinde kinderen en 100 docenten. Het is ook een internaat, kinderen die van ver moeten komen kunnen hier intern verblijven.
De ICT ruimte ziet er keurig uit, met 20 pc's, het is er wel bloedheet..en zal nog heter worden met de PC's aan en de patchkast staat er ook nog in.
We gaan de stad in met Ramona, we zijn door haar uitgenodigd voor een welkomst diner. We zien prachtige gebouwen, zoals de Opera, de Kathedraal en het Gemeentehuis. Er is een mooie fontein met een soort van waterorgel en er is een kleine braderie. Er zijn ook veel leuke restaurantjes en zelfs mooie winkels, veel schoenen met erg hoge hakken in de etalage's....
Het voelt allemaal gezellig en gemoedelijk en ziet er schoon en vriendelijk uit.
Wij belanden in een erg trendy uitziend restaurant en eten heerlijk, gegrilde zalm had ik en een echt verschrikkelijk grote portie overheerlijke tiramisu. De Roemeense droge witte wijn smaakt ook uitstekend, het komt wel goed hier.
We bespreken het programma voor de komende week en kletsen ook gezellig, Ramona vindt het erg fijn om weer eens uit te zijn en even de stress van haar nieuwe baan los te laten.
Mijn hand begint wel steeds meer te slaan en de vingers krom te trekken, gelukkig is het niet zo ver lopen terug naar school. Daar regelt Ramona nog verlengkabels voor ons, de stopcontacten zitten hier ergens halverwege het plafond (Wendy moet op de stoel) en ze kan komende week geen koffie en thee zetten op haar kamer want die apparaten zijn in onze kamers beland!
Daarna lekker naar bed, het is er warm, de matras is keihard en het laken, sloop en dekbedovertrek voelen erg gek, heel hard met allemaal bobbeltjes erop, dat zit in de stof van het prachtige bloemendesign.
Maar toch lekker geslapen, maar om 5 uur helder wakker, het regent heel hard buiten, ik pak de Ipad er maar even bij en bedenk dat ik ook deze week maar weer eens een dagboekje moet schrijven! En nu ga ik proberen om nog wat te slapen, we kunnen uitslapen, om 10.00 uur komt de ICT docent, hopelijk krijgt die de wifi ook weer aan de praat, dat schijnt er te zijn, maar doet het niet.
Zondag 6 september 2015
Toch nog even in slaap gevallen en wakker van de wekker. Het regent heel hard en ik ben helemaal onder het dekbed gekropen, het is een stuk frisser geworden.
Eerst douchen, best een lekkere douche maar geen douchekop die blijft hangen natuurlijk, dat is maar een zeldzaam genoegen in deze wereld.
De handdoek is nog splinternieuw blijkt nu want de witte pluisjes zitten me overal en ik kom er de hele dag ook niet weer vanaf...mijn t-shirt zit er zelfs onder....en haar vol.
Wendy is al met Ramona haar groene paraplu op stap geweest naar de buurtsuper en komt met yoghurt aan. Ik heb de koffie klaar, zittend op de ziekenboeg bedden genieten we van ons ontbijt. Ik lig trouwens in "salon 2 Izolator" dat hangt boven de deur...volgens mij lig ik in isolatie:)
Na de yoghurt gaan we naar de ICT ruimte en checken of alles werkt, even later komt ook de docent ICT binnen. Hij gaat achter de wifi aan, het blijkt dat er iets mis is gegaan tijdens de renovatie...hij pruttelt ook over dat ze geen stopcontacten hebben aangelegd ...
Hij is trouwens zelf slechtziend, hij is albino en zal komende week steeds bij ons aanwezig zijn tijdens de training.
Hij regelt nog voldoende stoelen en beloofd zelfs een beamer morgen...
Inmiddels is de zon door gebroken en willen we wel naar buiten. Eerst even naar de isolatie terug, even mijn verplichte rustpauze nemen, ja ja ik luister goed naar de dokter..
Dan op stap richting stad, we willen even een kopje koffie en een klein hapje, de terrassen lonken maar daar is niks te eten, een leuk binnenterras lijkt ons wel wat maar Wendy deinst terug van de mensen die roken, dat roken mag hier overal nog...ik vind het ergens altijd nog wel lekker ruiken, maar in een restaurant is het idd wat minder.
Het volgende restaurantje staan ook asbakken op tafel maar niemand rookt...op dat moment.
We eten een lekkere omelet en daarna richting centrum, eerst even over de braderie:) kraampjes met handicraft spulletjes, we kopen zelfs een handgemaakte magneet voor de koelkast!
Daarna vragen we de weg naar de mooie begraafplaats............
Deze is vlakbij en is inderdaad heel groot en heel mooi, prachtige praalgraven, hele simpele mooie houtsnijwerk kruisen, mausolea, veel familiegraven, veel bloemen en wat opvalt veel graven hebben een klein 2 zits houten bankje bij het graf, met het hoofd richting graf.
We dwalen rond, maken veel foto's en wandelen daarna naar de Botanische tuin.
Als ik een kaartje voor mezelf koop begint de meneer achter het loket ineens over "seniori?".... Nou ja...ik ben wel 50 geworden dit jaar maar zie er toch niet uit als 65+?
Als ik met de vingers aanduid dat ik 50 ben moet ik toch ook het volle pond betalen van 8 lei.
De tuin ziet er beetje verwaarloosd uit, maar het is natuurlijk ook net de hete zomer geweest.
Er staat zowaar een koffiemachine en daar komt een heerlijk bakje koffie met lepeltje uit! Ik vind bij de laatste slok dan ook suiker op de bodem.
We lopen door de Japanse tuin, alles is hier dringend toe aan een verfje, en omhoog naar de grote kas. Daar is een hele mooie vijver met waterlelies.
Daarna weer richting centrum en via de andere hoofdweg terug, zelfs ik kan hier niet verdwalen, er zijn 2 hoofdwegen met wat zijstraten en onze school ligt ertussen.
Iets verder dan de school, richting Oostblokflats, hadden we gisteren al een hele grote nieuwe Lidl gezien en idd deze is erg groot, nieuw en heeft alles precies hetzelfde als bij ons....ik kan hier mijn eigen geliefde Australische wijntje kopen.....maar dat doe ik niet...die hebben we thuis al.
Vlakbij de Lidl staat een hele mooie witte RK kerk, als de zon er op schijnt lijkt het nog mooier.
We boften met het weer vandaag, na de harde regen werd het heerlijk zonnig en een lekkere temperatuur.
Bij de school gekomen is het net wisseling van portier en ze beginnen beide hele verhalen waar we natuurlijk niks van begrijpen. De ene portier is op de fiets, een echte Oostblokfiets, erg mooi antiek exemplaar, hij heeft wel een moderne kilometerteller op het stuur zitten!
We rusten heel even...ik doe braaf mijn oefeningen en gaan daarna weer richting centrum om te eten. Als we langs de Kathedraal komen is er allemaal actie, de Orthodoxe kerkjeugd uit heel Europa verzamelt zich hier in Cluj dit weekend. Er is een openluchtdienst en een soort van processie waarin alle groepen uiteindelijk bij de Kathedraal uit komen. Veel inwoners van Cluj zijn hier ook en prevelen mee met de gebeden en slaan kruisjes. Wij zitten op de rand van de fontein (die voor de gelegenheid gelukkig uit is...) en bekijken alles en maken foto's.
Veel gelovige jeugd is tijdens deze dienst ook druk met hun mobieltjes...het staat te bellen, appen en Facebook checken, ook de priesters doen dit zien we.
Er vliegt ook een drone boven ons om beelden te maken. We hadden het vanmiddag al bedacht...ze zijn hier niet zo arm, het is ook superschoon op straat en ook Apple is goed vertegenwoordigd.
Er lopen ook veel mensen in de klederdracht van Roemenië, al met al een hele happening.
We laten de mensen bidden en gaan eten in een restaurantje richting begraafplaats. Omdat Cluj een Universiteit heeft zijn er veel plekken waar de studenten zitten, zo ook in dit restaurant, het thema is hier film en we eten een "Whoopi Goldberg" hamburger met frites, het was erg smakelijk.
Ook hier wordt gerookt....en aan de tafel naast ons wordt tussen het roken door wijn gedronken en getongzoend....maar ze hebben ook wifi en het is er lekker warm, buiten is het een stuk frisser geworden.
Daarna richting huis en er is nu live muziek op het plein, ook voor en met de Orthodoxe jeugd.
Onze portier is blij ons weer te zien, hij kan daarna het spul afsluiten en lekker op zijn slaapbankje gaan liggen...
Het is trouwens wel een raar idee, zo'n totaal lege oude school met ons 2 vrouwen in de ziekenboeg en die man bij de voordeur in een hokje op een slaapbankje.....wel mooi dat er morgen wat meer mensen over de vloer gaan komen! Nu slapen want ik moet vroeg op....mijn ramen komen uit op een plaatsje waar de bouwvakkers hun spullen staan en ik heb alleen een stukje doorzichtig vitrage hangen...ik moet dus wel voor de bouwvakkers komen in de kleren zijn!
Maandag 7 september 2015
Weer erg vroeg wakker en blijven liggen totdat ik de bouwvakkers om 6.30 hoorde rochelen en kuchelen voor mijn raam, ze stonden zich te verkleden in de overalls en ik kreeg op de vroege ochtend al zicht op Roemeense bilnaden...ik wist nu ook zeker dat ik geen licht aan moest doen bij mijn aankleed activiteiten en zoveel mogelijk in de douche proberen te regelen...maar daar kun je niks neerleggen of ophangen ofzo.
Ondertussen had ik de koffie ook al aan het pruttelen en kon na de douche heerlijk mijn gewonde hand laten drogen met een kopje koffie erbij!
Rond kwart voor 8 werd er aangeklopt en daar was Ramona, keurig in mantelpakje met paraplu, we werden over 20 minuten in de keuken verwacht voor het ontbijt samen met haar.
Als we boven komen zijn er schoonmaakvrouwen in lichtgroene schorten met veel water en geweld de gangen aan het schrobben en dweilen...we durven niet naar de keuken en gaan eerst maar onze spullen in het ICT lokaal leggen. Romana haar kamer is daarnaast en zij haalt ons op en we walsen zo door alle dweilactiviteiten heen naar de keuken. Daar is een klein kamertje waar een tafel gedekt is, een mandje met brood, een bekertje yoghurt, kan thee en melk en cornflakes en elk 2 dunne worstjes, smeerkaas is er ook nog..het is veel te veel..
Romana ziet er zo mooi uit omdat de inspecteur vandaag komt, ze is er best zenuwachtig voor. Ze heeft ook een mooie corsage roos op, ze ziet er leuk uit!
Om 9 uur zijn wij startklaar voor de training, John is er ook al met "ochtend opstart moeilijkheden en al:)"
Onze leerlingen druppelen binnen allemaal druk in de weer met ofwel een oude Nokia of een mooie smartphone...sommige geven een handje andere zijn daar veel te druk voor..
We hebben een klas vol dames, 18 stuks en 1 meneer, onze John.
1 jongedame is blind en 1 middelbare dame is zeer slechtziend, op een paar na hebben ze totaal geen ICT ervaring op het gebied van kinderen trainen. Het zijn vooral thuisgebruiksters, veel zijn hier op school een soort van ontwikkelingsbegeleidsters en ze willen allemaal heel graag meer kunnen betekenen voor de kinderen op ICT gebied.
Ramona stelt ons voor, ik neem het daarna over en vertel de gang van zaken en de bedoeling van deze week. Daarna hadden we in de planning een vrij uitgebreide ronde te doen om hen te laten vertellen wat hun verwachtingen zijn en wat ze graag willen leren. Dat werd een snel rondje, allemaal hadden ze hetzelfde verhaal zowat en behoefte aan dezelfde kennis. Ze verstaan allemaal goed Engels en op 1 mevrouw na spreken ze het ook allemaal redelijk, daar boffen we mee.
We starten met het uitdelen van de sticks en ik begin met de basis van het leren blind typen met 10 vingers.
Tot de koffie zijn we er druk mee! Om 10.30 hebben we een kwartiertje pauze met koffie en pannenkoekjes en fruit erbij.
Daarna werken we hard tot aan de lunch door aan het typen en het bedienen van het toetsenbord.
Dan is het ook alweer tijd om naar de keuken terug en de tafel is nu gedekt voor meerdere personen, de vrouwelijke koks zijn weer druk in de weer met de witte schorten aan en mutsjes op, we krijgen eerst een soort kaassouflee met kerstomaatjes, daarna rijst met kip en groente, als toetje nog een heerlijk ijstaartje....wij groeien hier echt dicht als dit zo doorgaat...
John en de slechtziende mevrouw eten met ons mee, Ramona haar bordje staat koud te worden en er is nog een blinde meneer die geen woord Engels spreekt. Hij blijkt de assistent directeur te zijn en heeft dikke lol dat ons Nederlands elftal gisteravond heeft verloren met 3-0 van Turkije....dat wisten wij, wifi loos, als we zijn nog niet eens....
De koks snijden trouwens zijn vlees en vertellen wat hij op zijn bordje heeft.
John is wel een gezellige kletser en we praten over sport, Andre Rieu, hij is fan, en Armin van Buuren...
Zij zijn trots op hun tennisspelers en turners natuurlijk.
Onze Epke is eerst niet bekend.....maar ...de flying Dutchmen wel!
Na de lunch gaan we verder met het werken zonder muis, dat valt voor velen nog niet mee en wij lopen rond en helpen hiermee.
Om 15.00 uur zijn we allemaal bekaf, bezweet, het is erg warm in het lokaal, en als iedereen alles keurig heeft afgesloten zonder muis zijn ze vrij om te gaan. Er moet in deze week nog veel geregeld worden voor het nieuwe schooljaar en vergaderen natuurlijk...
Wij verkleden ons snel even, het is buiten stuk frisser en gaan samen met John richting centrum, richting terras en een biertje!
John stapt bij de Opera op de bus richting huis.
Het biertje smaakt goed, hadden we ook zeker verdiend!
Dan gaan we via het keurige openbare toilet van Cluj richting een van de grote kerken en gaan binnen kijken. Daarna nog een wandelingetje door voor ons nog nieuwe straatjes en we belanden daarna in de bistro van gistermiddag, hier hebben ze goede koffie en wifi!
We eten later nog de typische Roemeense gehaktrolletjes met nog wat gegrilde groente erbij...en een lekker Roemeens wijntje.
Dan naar huis en we zien hier dat de deur naar de buitenplaats nog open is, er wordt gebruik gemaakt van het voetbalveld van de school door een plaatselijke voetbalvereniging, dat had John al verteld.
Kleine jochies rennen enthousiast met z'n allen achter de bal aan, ouders aan de lijn, sommige kids hebben jurkjes ipv shirtjes, ze zijn hen veel te groot...de coach probeert al schreeuwend ze iets te leren, maar veel van hen zijn met hele andere dingen bezig, ze zijn ook nog erg klein.
Veel oranje shirtjes en ze voetballen zeker beter dan onze "oranje" mannen deze week!
Daarna gaan we naar de ziekenboeg, Wendy verzorgt nog een kopje thee en we bespreken het één en ander voor komende week, zoeken de prijzen voor de quiz uit etc.
Dan is het alweer bedtijd! Het is fris in mijn isolatie zaal...ik heb het raam al dicht en kruip helemaal onder het fleurig gebloemde dekbed!
Dinsdag 8 september 2015,
Alweer heel vroeg wakker...en tegen de tijd dat de wekker gaat slaap je dan net weer lekker..
De bouwvakkers zijn er ook alweer, ik schiet de douche in en kleed me daar ook aan.
Ik geniet van mijn koffiezetmachine en ben nog aan het oefenen met de vingers als Wendy al in de startblokken staat en al richting ICT ruimte gaat. Ik volg na 5 minuten en Ramona is ook alweer present! Ze vertelt hoe enthousiast onze leerlingen waren over dat ze zoveel praktijk leren, ze zijn blijkbaar gewend trainingen te krijgen met veel presentaties en weinig doen en vinden dit veel beter!
Fijn om te horen dat ze het leuk vinden!
We gaan samen met Ramona weer naar de kamer bij de keuken en hier staat een groots ontbijt te wachten, nog meer dan gisteren...ook een lekker eitje en heel handig al in 4 partjes gesneden! Ik probeer wel weer eens met mes en vork te eten maar is niet slim om te doen....pijnlijk.
Er is salami, kaas, tomaat en ei, brood maar ook weer cornflakes, melk en yoghurt.
Ramona heeft zelfs koffie geregeld maar als we die inschenken is het meer drab dan koffie...
Voor er een nieuwe kan komt is het ontbijt bijna voorbij...Ramona windt haar daar erg over op...ik ben onderhand wel een beetje klaar met haar verhalen over hoe zwaar het wel niet is om directrice te zijn.....het is me wel een drama queen hoor.. En hoe erg is het nou helemaal dat de koffie drab is? ....
Strak 9 uur beginnen we weer in onze ICT ruimte, de meeste leerlingen zijn er al! Ik word op de gang geroepen door Ramona en een andere mevrouw in een wit schort...of ze de sleutel van onze ziekenboeg mogen, de medische keuringen voor de docenten starten vandaag en ze moeten via onze hal in een ruimte zijn. Ik vraag voor de grap of ze ook in onze slaapkamer moeten zijn, ze nemen dat heel serieus en gaan helemaal uitleggen dat ze niks in onze kamers doen bla bla ...voor ze door hebben dat je een grapje maakt...
Wij beginnen de les met een herhaling van gisteren, de een heeft het beter begrepen dan de ander:)
De blinde ICT docent schuift ook aan vandaag, voor hem is er zeker vandaag niet veel te leren maar hij vindt in onze bestanden op de usb stick toch nog wel genoeg om zich mee te vermaken.
Het is zo weer koffietijd en daar staat een kan ijskoude koffie....en fruit en chips, nootjes en iets van bladerdeeg met jam.
Dan gaan we weer vol moed verder en tot de lunch wordt er hard gewerkt!
Ik heb ook met iedereen zowat een persoonlijk gesprekje gehad en er is iemand die denkt dat ik begin 40 ben....ik vertel van de kaartjesverkoper in de Botanische tuin..
Als we richting keuken lopen voor de lunch komen we een hyper Ramona tegen....de burgemeester is onaangekondigd langs geweest met de lokale omroep....ze komt op tv!
En net vandaag was ze casual gekleed zegt ze....drama, drama....
De eetkamer is alweer gedekt en vandaag sluiten naast John en Adele, de low vision mevrouw, de blinde assistent directeur en Ramona weer aan en nu ook de blinde ICT docent.
We krijgen eerst een kom heerlijke soep met brood, daarna krijgen we allemaal een bakje salade en komt er een afgeladen bord met aardappelen en een gigantische moot zalm aan....
Heerlijk....er staat water op tafel maar de assistent directeur vindt dat we ook wel een borrel verdient hebben.....een kok met wit schort en mutsje komt met borrelglaasjes aan....wij protesteren een beetje, we moeten nog werken....
Ze zijn zwaar teleurgesteld en ik ben natuurlijk de beroerdste niet met borrels dus haalt de blinde meneer de drank.....hahaha ze helpen hem bij alles, de zalm werd gesneden, maar hij komt zonder hulp terug met een fles zelfgestookte pruimenjenever van 58% en een fles rode wijn, ook eigen brouwsel.
Na een "naroc" proost slaan we de pruimenjenever in 1x achterover, stevig spul...maar wel te drinken, dat wordt minder met de rode wijn, dat is nog zuurder dan azijn....
De blinde assistent directeur geniet zichtbaar en hij heeft vast een fles van het één of ander in zijn bureaula....ook de blinde docent neemt er nog maar eentje en begint daarna heerlijk te gapen en we zien 'm 's middags pas tegen half 3 terug....
John en Ramona hebben ook dikke pret, ik zeg dat ze dit toch niet in hun evaluatieformulier naar Visio moet zetten, dat wij dan ontslagen worden, ze lachen hun helemaal slap...
Al met al een leuke lunch dus en dan komt de kokkin ook nog met borden tiramisu aanlopen en geen kleine stukjes...nee gigantische porties....en bij de eerste hap brandt de rum je al in de keel....
Na de lunch kunnen we wel rollen....maar we moeten de trap op, helaas niet af...en weer aan de bak.
We beginnen met de vergrotingsmogelijkheden, heel veel wisten niet van het bestaan van het Windows vergrootglas. We hebben ook nog meer gratis vergrotingsmogelijkheden op de stick. Ze beseffen door hier mee te werken ook nog meer het belang van de sneltoetsen.
Ze zijn ook allemaal erg bezig met wat er van hen verwacht wordt voor de presentatie die ze op vrijdag moeten geven, hier gaan we ook best lang op in om uit te leggen.
Dan is het ook zo weer tijd, nog wat vragen beantwoorden en nakletsen met een leerling en iedereen is weg...
Wij hebben nieuw water gekregen voor op onze kamers en daar hebben ze ook de fles pruimenjenever en zure rode wijn bij gezet.....wel lief...
In mijn kamer staat ook ineens een groot tafelmodel koelkast! Nu slaap ik helemaal niet meer:) het ding maakt een herrie....
De prullenbak is ook geleegd....de mevrouw die de sleutel van de ziekenboeg terug bracht bij me riep met een big smile dat er nu een dokter in mijn bed zou liggen...ze heeft toch humor dus...ik vroeg toch wel een knappe? Dikke lol natuurlijk...
Na de les proberen we de brailleleesregels uit Holland aan de praat te krijgen...de gekraakte versie van Jaws trapt er echter niet in....John wordt gefrustreerder en gefrustreerder....wij geven het op gegeven moment op....
We doen de wandelschoenen aan, vestje mee en op naar het terras! Eerst kijken we nog in de grote Orthodoxe kerk bij de fontein, die is echt heel bijzonder binnen.
Omdat we toch bezig zijn kijken we ook meteen in de gele kerk tegenover "onze" bistro...daar is het heel donker binnen, dit is een RK kerk en er wordt druk gebiecht..
Tegenover de kerk gaan we op het terras zitten en ik zie een Dalstra bus uit Surhuisterveen voorbij rijden, we hebben een lading Friezen en ook vast Groningers in de stad vannacht!
Al hebben we flink geluncht we moeten toch ook iets eten en gaan bij het mooie Italiaanse restaurant, die met de binnenplaats waar gerookt wordt.......een salade eten, ook deze is weer zo lekker...zo goed gekruid steeds hier het eten. De cappuccino is ook voortreffelijk.
Daarna naar de ziekenboeg terug en we nemen vroeg afscheid van elkaar...even tijd voor jezelf...mijn hand is een stuk minder goed vandaag, erg dik en slaat flink, dus in de rust...languit in bed met de spalk om. Boven deed vandaag de wifi het trouwens weer, maar helaas niet hier in de kamer, ook wel lekker trouwens want nu tijd om nog even een meegenomen boek te lezen!
Woensdag 9 september 2015,
Nog vroeger wakker dan andere dagen...ik denk dat het 4 uur was ofzo...
Tegen de wekker aan natuurlijk lekker in slaap maar voor de wekker gaat ook al wakker van de bouwvakkers die eerst maar eens lekker gaan zitten kletsen voor mijn raam...
Dus weer in het donker in douche in de kleren, koffie en voorbereiden op de les...
Om 8.15 naar boven in de kamer naast de keuken ontbijt..weer samen met Ramona. Ze zit nog vol van het bezoek van de burgemeester met de cameraploeg....ze is vandaag weer tiptop in het roze met roos op want je zag het gisteren maar weer....je moet altijd voorbereid zijn op hoog bezoek...
We hebben vandaag weer een ander soort ontbijt, veel vleeswaren, tomaat, smeerkaas, brood en yoghurt. Ramona heeft trouwens een fles zelf gebrouwde rode wijn voor ons meegenomen.....we moeten nu dus 3 flessen brouwsel zien kwijt te raken...
Als we onze klas binnen komen is er nog niemand...dat belooft wat vandaag...maar ze zitten allemaal al in meeting en komen ook allemaal 5 minuten later binnen!
We starten met de herhaling van de freeware vergroting, na de koffie, ditmaal in de keuken geserveerd vanwege een meeting in de andere kamer, starten we met Jaws, er zijn dan ook net headsets gearriveerd, rauw gekocht door John deze morgen, mogelijk omdat er nog geld over was van het budget van Visio Internationaal, ze kunnen zelfs nog een Ipad gaan kopen!
Voor de koffie heb ik Ramona 2 nog een presentatie laten doen over de Windows Magnifier...was leuk om te zien hoe ze dat deed. Zij en Christina zijn de slimmeriken van de klas.
Het is ook zo weer lunch...het is bloedheet in de ruimte, maar in de kamer bij de keuken is het lekker. Er is alleen een oorverdovend lawaai buiten op straat, dat heeft te maken met dat we geen water hebben....daar kwam ik al achter op de wc...er is buiten ergens een leiding gesprongen..de hele weg voor ligt zowat open...
We krijgen vandaag eerst kippensoep, dan een typisch Roemeens iets, koolrolletjes met rijst en gehakt en ze zijn echt verrukkelijk! Ze worden vooral gegeten met feestdagen horen we...
Daarna komt er weer een groot stuk taart voor iedereen, erg lekker met chocolade en noten..
Het is echt vreselijk hier met dat eten, alles is lekker en veel..
Geen alcohol vandaag, de directrice en assistent zijn er ook niet bij vandaag..vooral de assistent is de alcohol gangmaker denk ik..
We krijgen vandaag wel koffie na!
Na de lunch is het altijd moeilijker om bij de les te blijven, je krijgt ook een suikerklap door dat dessert en dan die warmte in de ICT ruimte....geen wonder dat je op een gegeven moment de Engelse woorden niet meer kunt bedenken...
We ronden Jaws af en ik vertel over de NVDA, we laten de brailleleesregels nog even zien ook, John heeft inmiddels eentje aan de praat gekregen!
Tegen het einde van de training krijgen ze nog tijd om te werken aan de formulieren en aan de presentatie die ze moeten geven! Wij bereiden vast de dag van morgen voor...
Daarna kunnen we meteen door via de ziekenboeg naar buiten....we snakken naar buiten..
De gang beneden is inmiddels aan het verven toe! Het wordt echt prachtig! De portier komt nog aan met zijn naam en adres en vraagt om postzegels en postkaarten...die verzamelt hij...
Wij gaan eens naar de overkant van de rivier en steken dus een brug over, we kwamen eerst door Central Park..
We klimmen omhoog naar het grote zilveren kruis boven op de heuvel en vanaf daar hebben we een prachtig uitzicht! Er is ook een mooi terras en hier drinken we welverdiende wijn met een view...
Daarna beneden in de stad toch ook maar wat eten, deze keer was de minst lekkere keer, ik heb zelfs mijn gehakt teruggestuurd omdat het half rauw was en na een sorry kwam er een nieuwe terug die ook half rauw was....de frites waren ook half gebakken....jammer.
Dan naar huis en naar bed, best moe.....
Donderdag 10 september 2015,
Wekker, douche, koffie, even voorbereiden en op naar de ICT ruimte.
De bouwvakkers hebben veel lawaai, het is fris buiten en zo te zien regent het ook, de leerlingen komen binnen in natte jassen...
In het lokaal is het nog steeds warm.
We ontbijten samen met Ramona, er is weer een gekookt ei...maar geen yoghurt vandaag.
In de les eerst herhaling van gisteren, daarna hebben we het over de toekomst, tussenin hebben we ook nog een koffiepauze met alweer koude koffie..
Er komt na een filmpje een leuke discussie los over leven zonder papier...
We laten daarna de mogelijkheden van de smartphone en tablet zien, zowel van Apple als Android.
De blinde docenten weten er al veel van. Ik laat ook nog wat leuke apps zien voor kinderen.
Net voor de lunch doe ik de sneltoetsenquiz, altijd leuk...het is een spel maar ook een examen. Ze doen ook erg hun best, er zijn immers ook prijzen te verdienen...
Dan alweer lunch, eerst soep en dan een Hollands bord met aardappelen groente en vlees.
Natuurlijk komt er daarna weer een stuk taart op tafel, ook deze is weer heerlijk....en vol calorieën.
Na de lunch gaan ze elkaar trainen, eentje is trainer, eentje is leerling.
Ik kijk de quiz na en we ondertekenen vast de certificaten ..
Het is een rustig middagje zo...ook wel eens lekker.
Dan is het tijd voor de antwoorden op de quiz en de prijsuitreiking, altijd leuk!
We geven John ook een kadootje voor alle hulp en gezamenlijk krijgen ze een molentje voor in de leerlingenkamer. Ik had dit weer allemaal gekocht bij de Xenos.
Dan zeggen ze "2 more prices" wij krijgen beide een mooi papieren kado tasje met bonbons, een Roemenië magneet voor de koelkast en nog iets van een bordje van metaal met Roemenië erop, erg leuk en lief!
We laten iedereen nog werken aan hun formulieren en presentatie en om 3 uur stoppen we er mee!
Wij gaan daarna aan de wandel richting centrum uit, we komen nog een prachtige kerk tegen en daarna alleen maar heel veel afgrijselijke grauwe Oostblokflats...
Ons doel is een meertje met een parkje en die vinden we ook! Op een terrasje drinken we een wijntje. De bediening loopt in traditionele klederdracht en de porties eten zijn gigantisch zien we...
In het meertje ligt een ponton waar een bandje van erg jonge jongens aan het sound checken is, het klinkt best goed!
Wij lopen terug, gaan via de supermarkt, hier is echt geen nee te koop...echt alles wat je hartje begeerd.
We zien ook een kledinginzamel bak, zoals die bij ons, wat wel apart is, is dat precies tegenover deze bak een winkel met 2e handskleding zit....
De banken zijn al dicht, wij moeten nog wisselen..
Terug op school zet ik een bakje koffie en ga vast dagboek typen, het zal vanavond wel laat worden...we hebben Ramona uitgenodigd met ons te gaan eten, zij mag kiezen waar we naartoe gaan.
Om half 7 treffen we haar in de nieuwe gang, de bouwvakkers zijn nog druk bezig! Het wordt erg mooi, heel helder en licht en mooie affiches met braille in erkertjes.
We gaan richting centrum en gaan achter de mooie Orthodoxe kerk het overdekte winkelcentrum binnen, in de kelder zit een soort casino en een traditioneel Roemeens restaurant met een traditioneel geklede ober die erg gay overkomt...We bestellen alles traditioneel, wijn en eten, maar nemen een cappuccino na. Om nou nog een keer een dessert...Ramona wil dat ook niet...
We praten veel over school en de training maar ook over wat ons verder allemaal bezig houdt...we zien foto's van haar man en ze vertelt dat ze graag kinderen willen maar het veel te druk hebben met werken. We kletsen gezellig in het verder zowat lege restaurant met traditionele muziek op de achtergrond, niet echt geweldig die muziek, en veel traditionele kussentjes, kleedjes en potjes..
We brengen Ramona naar de bushalte, maken nog foto's van de Orthodoxe kerk in de lichten, echt prachtig...
Hoe dichter we bij school komen hoe meer lawaai en ja hoor ze maken het gat van de waterleiding weer open....nog steeds problemen dus, het is een hels kabaal....de portier heeft het hek al op slot, we bellen aan.
Hij heeft de vingers in de oren...
Wendy slaapt aan de voorkant bij het lawaai...ik hoor het hier achter ook al goed, dus zij helemaal...
Er is nog water, maar hoelang nog? Ik vermoed dat een douche er morgenochtend niet in gaat zitten...
Vrijdag 11 september 2015,
Het lawaai buiten stopte al vrij snel en 's ochtends is er gewoon water!
De bouwvakkers zijn al wel druk aan het lawaai maken, eerst met omkleden en koffie drinken voor mijn raam...
We checken even snel de mail en whatsapp in de ICT ruimte en ontbijten de laatste keer met Ramona, ze is aan de late kant vandaag.
Iedereen komt binnen met jas en paraplu, het is fris en het regent flink!
Na het ontbijt krijgen we eerst een rondleiding door school en we vallen van de ene in de andere verbazing, ze hebben het best goed voor elkaar. De slaapzalen van de kinderen zijn misschien een beetje ouderwets...veel bedden op 1 zaal, maar de douche's en wc's zijn keurig!
De klaslokalen zijn netjes, wel met ouderwetse borden met een grote TL Lamp erboven. Houten bankjes met vakjes voor de spulletjes. Lockers op de gang. Speciale ruimtes zowel klas als slaapkamers voor de VVB kindjes, kinderen die zowel geestelijk als visueel beperkt zijn.
Er is een aparte kleuterklas en buiten in het gebouwtje bij het sportveld is er nog een snoezelruimte en 2 "visueel stimuleren" kamers waar elke Visio locatie jaloers op zou zijn....allerlei speelgoed en lampjes etc. Er is ook het ketelhuis en een ruimte waar massageles wordt gegeven, hier doen ze dat dus ook!
We gaan daarna naar het "kindje" van John, de plek waar de grote brailleprinters staan en ook normale en....een compleet museum aan oude brailleprinters, de oudste uit 1920, alles werkt nog en John geeft een demonstratie, ze zijn van plan hier een soort museum te maken, er zijn ook al mooie vitrinekasten. De gang beneden wordt ook echt mooi! Er moet nog wel veel gebeuren voor maandag...zo is er nog geen buitendeur geplaatst.
Ramona heeft een papier in handen met de geschiedenis van de school, het is erg leuk en we komen pas om 10.00 uur terug in de klas...
Iedereen zit al klaar voor de presentaties! Die zijn boven verwachting, de 1 nog mooier dan de ander, veel Powerpoints en op papier of in Word.
De 2 blinde docenten laten wat zien op hun eigen pc in Jaws.
John laat zien met wat voor Android app hij bezig is om te ontwikkelen. Ramona zit erbij en haar mond valt open....John vertelt me later ook dat hij ook nooit had verwacht dat deze groep er zo mee bezig zou gaan! Volgens hun komt het door de leuke en vooral praktische training.
We hebben een korte koffiepauze, ze hebben een meeting van 2 minuten...en daarna reiken we de certificaten uit en houden een bedankpraatje. Ramona bedankt ons en we nemen 1 voor 1 afscheid, vele die ons ook zoenen, ze gaan ons missen natuurlijk...
Hier geloof ik het meer dan in Ghana....daar liepen ze aan het einde weg zonder dag te zeggen...
We hebben ook nog een groepsfoto gemaakt nu!
Daarna moeten we natuurlijk weer lunchen....soep, met veel vlees met vellen, dan een gigantische grote in crunch gegrilde vis, echt heeeeeeeeerlijk...
Met gebakken aardappel.
De blinde assistent directeur komt halverwege binnen en slurpt en hapt alles in rap tempo nog naar binnen, hij heeft ook nog bord rauwe ui bij de soep gekregen....wij gelukkig niet.
Bij de vis zit trouwens een knoflooksaus waar je u tegen zegt....echt niet normaal...
Je zal vanmiddag op gesprek moeten bij de directrice en assistent directeur:) je kunt beter flink afstand houden...
Aan het praat te horen vraagt hij ook weer om wijn...want even later staat er weer een fles coca cola op tafel met zelf gestookte wijn van Ramona haar familie.....ik heb hier ook nog een liter in de lawaaierige koelkast staan...
Het is niet echt lekker maar vanmiddag, zo met die knoflooksaus, smaakte het best wel:)
De blinde directeur slaat er zo 3 glazen van achterover....ik voelde 'm na een halve al...
Na de lunch nemen we afscheid van onze tafelgenoten van de lunch afgelopen week...
Ik geef John een paar dikke smakkerds, hij zegt nog hoe goed en leuk hij het vond afgelopen week, hij meent het ook echt....wel een verschil met Afrika hier..en ze gaan er ook echt wat mee doen!
Adela de low vision mevrouw zie ik nu ook steeds de gratis software voor de vergroting gebruiken en omgekeerd contrast, erg mooi! We zoenen ook nog met 1 van de kokkinnen.
Ramona regelt nog dat er van alles lekkers in onze kamers komt en er is ook al een taxi gebeld, we hadden 't er over en de blinde directeur grijpt zijn mobiel en regelt meteen 1 van zijn vriendjes:)
Ramona loopt nog mee onze kant uit want de rondleiding was nog niet klaar, we moeten nog de kelder in! Daar staan heel veel potten met ingelegde augurken en zakken aardappelen en kool, ook zuurkoolvaten.
Gisteren was de inspecteur van een soort keuringsdienst voor Waren op school en Ramona had haar ook de kelder laten zien....iedereen lag in een deuk, er was nog nooit eerder een directrice geweest die de inspecteur mee had genomen de kelder in....en nu zijn wij er dus ook geweest!
Dan nemen we echt afscheid van Ramona, kletsen nog even met de moeder en dochter die in de keuken werken en weg is iedereen....
We zijn vrij!
Ik ga meteen de stad in...zin om even alleen op de struin, het regent nog een heel klein beetje soms....ik slenter lekker door de stad en ga wat winkeltjes binnen en koop wat souvenirs en kadootjes enzo.
Ik heb het mysterie van de veelvuldig loeiende ambulance sirenes denk ik ook door....ik zie 2 ambulance broeders uit de Kebab zaak komen, de ambulance heel rustig instappen en daarna wegrijden met loeiende sirene....
Om 6 uur treffen Wendy en ik elkaar in onze stam bistro, goede wijn, wifi en heerlijk eten, als afscheid nemen we ook nog maar een toetje, de griesmeelballen met een pond suiker erover heen waren vanmiddag niet echt geweldig..
En zo rollen we weer naar school, de portier heeft het al over de vroege taxi, dus komt wel goed!
Ik pak de koffer in en lig goed en wel in bed als er aangeklopt wordt, de portier samen met het kleine portiertje in uniform met pet op.....de taxi komt om 4.10 en niet om 4.15....
Hahaha en dat kwamen ze even vertellen en de portier komt bij ons om 4 uur om ons te wekken...we stribbelen tegen en zeggen dat we zelf wel zorgen dat we wakker zijn.....maar ik vrees dat dit niet is overgekomen.....ik zet de wekker maar wat vroeger nu....die man staat vast om 4 uur strak voor de deur om de koffer te halen....
Morgen naar Boekarest! Iedereen zegt dat we daar niks aan zullen vinden na Cluj.....ben benieuwd...
Zaterdag 12 september 2015,
Ja hoor...om 4 uur staat de man met het uniform en de pet op voor de deur! Hij kan mijn koffer vast meenemen en ik volg...
Wendy komt even later ook, hij zit al over de sleutels in maar dat komt natuurlijk goed..
De taxi staat ook al voor en de chauffeur ligt al te slapen, misschien heeft ie ook wel de hele nacht voor de deur gelegen al....ze waren allemaal zo bezorgd of we wel goed weg kwamen...
De portier met de pet geeft ons beide een handzoen...en loopt mee naar de taxi.
Hij zwaait ons nog na..
De taxi chauffeur is in Amsterdam en Parijs geweest en babbelt maar raak, ineens zijn we al op het vliegveld.
Daar kunnen we nog niet inchecken en dus wachten we op een bankje.
Er gaan heel veel vluchten van Wizz Air, zelfs naar Eindhoven, ook naar Dortmund, Luton en naar Tel Aviv...wel raar, wie vliegt er nou tussen Cluj en Tel Aviv? Net als op Schiphol wordt het goed in de gaten gehouden bij die balie, boven op het balkon staan 2 militairen te loeren met alles er op en er aan...
Als Tarom de balie opent zijn wij de eersten, daarna zijn we de eersten bij de beveiliging...de mevrouw opent net de band...
Daarna denken we bij restaurantjes en winkeltjes te komen.....maar er is alleen maar een hal met een potdichte koffiecorner...wel stoeltjes en toilet gelukkig. We lezen de evaluatie formulieren van onze leerlingen, ze zijn allemaal heel tevreden gelukkig!
De koffie corner opent gelukkig ook nog dus kopje koffie erbij!
Daarna met de bus naar het vliegtuig, we zijn maar met 30 man ofzo...geen propeller deze keer, een vrij grote Airbus.....
De vlucht duurt 40 minuten, we hebben een vrouwelijke piloot, krijgen nog croissantjes en koffie en dan zijn we er al.
In Boekarest met de bus naar de gate en we wachten best lang op de bagage.
Dan 1 etage hoger naar de taxi's, we treffen een hele aardige oudere man die meteen met zijn beide armen begint te wijzen naar alle bezienswaardigheden van Boekarest...we slingeren echt over de weg...levensgevaarlijk die man, Wendy vraagt ook nog steeds en wat is dat? En dat? Ik heb denk ik wat beter zicht gehad dan zij op hoe hij zonder te sturen druk is met de mooie gebouwen....
Hij zet ons veilig voor het hotel uit. We checken in en rekenen op de bagage in de bezemkast en pas later een kamer....maar we kunnen meteen al in onze kamers, dat is wel erg lekker!
Het regent flink en we besluiten eerst maar een paar uurtjes te rusten. Ik ga niet slapen want dan word ik zo raar wakker, alles beetje op stee en languit op bed op de wifi!
Om 10.00 uur gaan we op pad, eerst naar het Parlement, het voormalig paleis van Ceausescu.
Het is een gigantisch gebouw, na het Pentagon het 2e van de wereld en dus grootste van Europa.
Er is een fietsevenement bezig maar we kunnen er tussendoor. Voor het gebouw ligt een mooi parkje, in het gebouw krijgen we eerst een bonnetje van een mevrouw die ook onze paspoorten moet zien, met dat bonnetje moet je betalen in de souvenirshop, zo onhandig want in die shop kun je, je de kont niet keren, mensen willen eruit maar anderen erin....chaos dus.
We moeten dubbel betalen als we foto's willen maken.
Dan even wachten en in de rij voor de groep van 11.00 uur. We moeten eerst onze paspoorten inleveren en krijgen daarvoor een visitors pass en krijgen van de gids nog een aparte pas voor foto's maken. Dan door de beveiliging, voor de 2e keer vandaag bakjes op de band en door het poortje. Daarna even uitrusten op de trap, een meneer is zo dom om foto's te maken van de beveiliging...er komt iemand aan en hij moet deze wissen...vroeger was hij zijn rolletje kwijt geweest...sukkel.
Even later gaan we op weg met de engels sprekende gids, een pittig meisje...
Je valt van de ene in de andere verbazing, onvoorstelbaar veel marmer, kristal, zijde, tapijten, gordijnen, grote zalen, mooie schilderijen. De gids vertelt ook erg leuk, we komen zelfs in de kelder en zien het balkon waar Ceausescu nooit gestaan heeft maar Michael Jackson wel..
Al met al heel erg de moeite waard, ze beantwoord ook best veel delicate vragen maar op de vraag of er nou echt een tunnel was in die kelder wil ze niet echt antwoorden....ze heeft geen idee zegt ze..
Ze vertelt heel luchtig over dat Ceausescu en zijn vrouw de kogel kregen, 1 meneer uit de groep vindt dat nogal wat zonder een rechtzaak....ze gaat er wijselijk niet op in.
Na afloop krijgen we in ruil voor de visitors pass ons paspoort terug. Buiten is het droog en best mooi weer! We eten en drinken eerst wat in een bistro vlakbij en dan op pad naar de Old Town. We komen prachtige grote gebouwen tegen onderweg, zoals het Paleis van Justitie. In de oude stad bekijken we eerst een prachtige kerk met klooster. We dwalen zo uren door de straatjes, bekijken kerken, zitten op terras en bekijken tientallen bruidsparen en aanhang...er wordt veel getrouwd vandaag! Op een plein is nog een George Enescu Festival gaande, verderop is de prachtige schouwburg ook vol bruiden en activiteiten. Als we terug lopen door het buitenlucht festival worden we aangesproken door een verslaggeefster van de Nationale TV...of we even wat willen zeggen....hahaha ja hoor...dus even later staan we voor de camera...heel benieuwd of het op tv is geweest, straks zitten ze in Cluj voor de tv en zien ze ons...ik hoor Ramona al gillen..
We lopen nog rond en bezoeken nog de VVV. Daarna eten we buiten bij een erg druk restaurant, binnen zit het ook vol, het eten is niet zo lekker maar best duur, de wijn is heerlijk.
Ze hebben binnen live dansers en een draaideur die best eng is...de obers gaan er ontzettend snel doorheen...met borden en al, als je binnen naar het toilet wilt dan mort je dus in hun tempo meegaan....of even wachten op een rustig moment bij de deur:)
Daarna naar het hotel terug, ik zie ineens een affiche hangen van Jan Keizer en Annie Schilder...die komen hier in oktober optreden...ernaast hangt Nana Mouskouri ...die komt in november!
In het hotel gekomen best moe en lekker slapen zo! Morgen pas om 9 uur ontbijten spreken we af!
Zondag 13 en maandag 14 september.
Eerst maar eens wat langer geslapen en toen best lang onder de heerlijke stortdouche in mijn hotelkamer gestaan!
Om 9.00 uur ontbijt in de kelder en dit was prima verzorgd, hotel Trianon in Boekarest is zeker een aanrader. Het bed ligt ook heerlijk en de ligging is heel centraal.
Daarna zijn we eerst met de hop on hop off bus gegaan en hebben ons het hele rondje laten rijden, het is een prachtige warme zonnige dag deze zondag!
Daarna stappen we uit bij het grote park in het Noorden van de stad. Het is er gezellig druk en we lopen rond en zoeken een leuk terras. Die is gevonden maar dan blijken we net in de verkeerde zone te zitten, de dame die o.a. onze tafel onder haar hoede heeft is lichtelijk chaotisch en heeft het zeker niet onder controle...
Uiteindelijk lukt het om wat te eten en te drinken te krijgen maar betalen wordt daarna ook weer een hele strijd. Maar het is zondag, de zon schijnt en we hebben het meeste van Boekarest al wel gezien..
Daarna weer met de bus en ditmaal stappen we uit bij de weg met de fonteinen voor het parlement, die lopen we af richting parlement en bezoeken eerst nog een prachtige Orthodoxe kerk waar een dienst bezig is.
Aan het einde van de fonteinenweg is nog een klooster, ook hier is een dienst gaande.
Daarna is het tijd voor een terras in the Old Town, heerlijk met dit weer. We eten ook buiten en maken daarna nog een rondje met de hop bus, mooi ritje nu alles verlicht is, de Color run is bezig in Boekarest zien we, er zijn veel deelnemers, hopelijk hebben ze hier beter uitwasbare verf dan ze laatst in Leeuwarden hadden:)
Daarna op bed. Om 5 uur gaat alweer de wekker, we moeten richting vliegveld.
Het hotel heeft een ontbijtpakketje gemaakt, ze bellen ook een taxi en deze neemt een hele andere route dan de heenweg en we zijn snel ter plekke voor veel minder geld dan de heenreis...
We kunnen hier digitaal inchecken, de bagage drop off is even zoeken...en dan door de verschrikkelijke toestand met bakjes sjouwen bij de beveiliging. Waarom zijn die mensen ook allemaal altijd zo nors?
Daarna is er eindelijk koffie!
De vlucht gaat op tijd, we krijgen nog ontbijtje aan boord en om 11.00 uur Nederlandse tijd zijn we weer in regenachtig Amsterdam.
We moeten heel lang wachten voor de douane, Roemenië is geen Schengenland, ik heb het nog nooit eerder zo druk mee gemaakt bij de paspoorten controle, we staan boven bij de trappen die naar beneden gaan (naar de bagage kelder) al stil!
Toch haal ik nog de trein die rechtstreeks naar Groningen gaat! Daar neem ik een taxi, dat gesleep met die koffer in een bus is me nu met die hand teveel hoor.
Thuis is er niks verandert, de wasmachine aan en boodschappen doen en dinsdagochtend weer op tijd naar Visio, maar wel voor het eerst weer met de auto! Achteruit rijden doet nog zeer maar ik probeer zoveel mogelijk mooi vooruit ergens te komen:)
Bij Visio denk ik even met een bakje koffie na over afgelopen week, het was leuk in Roemenië...lieve gastvrije mensen. Ik heb ook wel het idee dat we iets gebracht hebben, dat ze er ook mee verder gaan...ik start de Visio les pc op en bedenk me dat ze in Roemenië een stuk snellere pc's hadden dan wij hier bij Visio, het internet was ook een stuk sneller..
Dat we er geweest zijn en een training hebben gegeven is goed geweest, ze hebben veel praktische dingen geleerd en misschien een beetje buiten hun eigen "hokjes" leren denken.
Maar dat Roemenië een achtergebleven land is dat zal misschien op het platteland nog zo zijn, maar wat wij hebben meegemaakt laat iets heel anders zien!
Zaterdag 5 september,
Vroeg opstaan en door flinke buien naar Schiphol rijden, Etienne brengt me.
Daar mooi op tijd om nog samen koffie te drinken, Wendy appst dat zij en haar ouders in de file staan.
Gelukkig is ook zij nog op tijd en kunnen we inchecken en gaan we op weg!
Het is allemaal verandert op Schiphol, paspoorten worden elektronisch gecheckt en de handbagagecontrole gaat inderdaad wat soepeler, de plastic bakjes komen en gaan automatisch....wat blijft is dat de ipad en laptop uit de tas moeten.
Omdat ik nog met mitella loop mag ik mijn vest aanhouden en in de bodyscan hoeft er maar 1 hand omhoog:)
Mijn tas wordt nog wel extra gecheckt. Daarna rustig koffie gedronken en dan richting gate, we vliegen met de Roemeense maatschappij Taron. Op de grond regelt KLM alles.
Het is een kort vluchtje, we krijgen nog een bakje rijst met kip, krijgen nog bijna mot met onze buurvrouw die vindt dat wij teveel praten en doen daarom maar even een slaapje en dan zijn we al in Boekarest.
Daar gaan we eerst maar eens geld wisselen en maken al mee dat het hier "harde" werkers zijn:) maar de meneer die ons toch maar komt helpen is wel erg vriendelijk.
Het is even een zoekplaatje om de Domestic Flights te vinden, maar ook nu is iedereen die we vragen erg behulpzaam en vriendelijk.
Bij de Taron balie zit een norse meneer die al die vriendelijkheid weer wat naar beneden haalt en dan gaan we de zoektocht aan naar de gate, het vliegveld is toch groter dan we eerst dachten.
We moeten weer door de bagagecheck, hier nog geen bodyscan en wegzinkende plastic bakjes maar zelf sjouwen met zware bakken ...
Daarna vallen we in een oase van rust, de hal van de binnenlandse vluchten lijkt vrij nieuw en is een fijne plek voor een rustige cola.
We hebben ook maar een uurtje dan komt er al een bus voorrijden en checken we in voor het kleine propellervliegtuig naar Cluj, er kunnen 68 personen in maar is niet vol.
De bus stopt vlak voor het vliegtuig en bij het wachten om in te stappen worden we bijna weggeblazen door de smoorhete straalmotor....het doet gewoon zeer! Niks veiligheidsmaatregelen...hup in de rij voor de straalmotor.
Het is maar een uurtje naar Cluj Napoca maar we krijgen ook nog een broodje kaas en een zakje pinda's.
In Cluj aangekomen weer met de bus en dan wachten op de bagage en ja hoor daar komt het rode koffertje weer aan....het blijft een wonder.
Een Amerikaanse familie met allemaal hetzelfde shirt aan is ook druk met de koffers, opa, oma, pa en ma en een stuk of 6/7 kinderen, op hun shirts staat dat ze de Lord komen brengen.
Wij lopen door de schuifdeuren en zien al meteen Ramona bij de exit staan, ze had in de mail aangekondigd dat ze met een papier met "Ramona" erop bij de exit zou staan:) en daar stond ze in haar prachtige paarse fluwelen jurkje. Ramona is sinds 1 september de nieuwe directrice van de school!
Ze is vriendelijk en spontaan en het klikt meteen. Ze regelt een taxi en hup daar gaan we! We zien onderweg al meteen dat Cluj nog mooie historische gebouwen heeft, Ceaucescu is hier niet aan de sloop gegaan, wel staan er ook veel hele verschrikkelijke oostblokflats en vlakbij ons staat een splinternieuwe, hele grote Lidl.
We stoppen bij de school, ook een historisch gebouw, tuin ervoor met een afgesloten hek, met in braille de naam van de school.
De portier opent de voordeur en neemt meteen de koffers over, we lopen door een gang die in renovatie is, volgende week opent de school weer voor leerlingen....en komen bij de medische afdeling terecht. Hier staan onze bedden voor komende week! We krijgen beide een zaaltje met 5 bedden, waarvan eentje keurig en fleurig opgemaakt! Elk een wc en douche erbij, keurig ziet het er uit. Er staan zelfs een fles water en fles Ice Tea en de handdoekjes hangen over het bed.
We krijgen 20 minuten om op te frissen en dan neemt Ramona ons eerst mee door het gebouw, boven is onze ICT ruimte, ook net opgeknapt, ze heeft er nog stress van of het wel op tijd klaar zou zijn...
Haar kantoor is ook boven en de eetzaal...als de school in werking is zijn er 200 slechtziende of blinde kinderen en 100 docenten. Het is ook een internaat, kinderen die van ver moeten komen kunnen hier intern verblijven.
De ICT ruimte ziet er keurig uit, met 20 pc's, het is er wel bloedheet..en zal nog heter worden met de PC's aan en de patchkast staat er ook nog in.
We gaan de stad in met Ramona, we zijn door haar uitgenodigd voor een welkomst diner. We zien prachtige gebouwen, zoals de Opera, de Kathedraal en het Gemeentehuis. Er is een mooie fontein met een soort van waterorgel en er is een kleine braderie. Er zijn ook veel leuke restaurantjes en zelfs mooie winkels, veel schoenen met erg hoge hakken in de etalage's....
Het voelt allemaal gezellig en gemoedelijk en ziet er schoon en vriendelijk uit.
Wij belanden in een erg trendy uitziend restaurant en eten heerlijk, gegrilde zalm had ik en een echt verschrikkelijk grote portie overheerlijke tiramisu. De Roemeense droge witte wijn smaakt ook uitstekend, het komt wel goed hier.
We bespreken het programma voor de komende week en kletsen ook gezellig, Ramona vindt het erg fijn om weer eens uit te zijn en even de stress van haar nieuwe baan los te laten.
Mijn hand begint wel steeds meer te slaan en de vingers krom te trekken, gelukkig is het niet zo ver lopen terug naar school. Daar regelt Ramona nog verlengkabels voor ons, de stopcontacten zitten hier ergens halverwege het plafond (Wendy moet op de stoel) en ze kan komende week geen koffie en thee zetten op haar kamer want die apparaten zijn in onze kamers beland!
Daarna lekker naar bed, het is er warm, de matras is keihard en het laken, sloop en dekbedovertrek voelen erg gek, heel hard met allemaal bobbeltjes erop, dat zit in de stof van het prachtige bloemendesign.
Maar toch lekker geslapen, maar om 5 uur helder wakker, het regent heel hard buiten, ik pak de Ipad er maar even bij en bedenk dat ik ook deze week maar weer eens een dagboekje moet schrijven! En nu ga ik proberen om nog wat te slapen, we kunnen uitslapen, om 10.00 uur komt de ICT docent, hopelijk krijgt die de wifi ook weer aan de praat, dat schijnt er te zijn, maar doet het niet.
Zondag 6 september 2015
Toch nog even in slaap gevallen en wakker van de wekker. Het regent heel hard en ik ben helemaal onder het dekbed gekropen, het is een stuk frisser geworden.
Eerst douchen, best een lekkere douche maar geen douchekop die blijft hangen natuurlijk, dat is maar een zeldzaam genoegen in deze wereld.
De handdoek is nog splinternieuw blijkt nu want de witte pluisjes zitten me overal en ik kom er de hele dag ook niet weer vanaf...mijn t-shirt zit er zelfs onder....en haar vol.
Wendy is al met Ramona haar groene paraplu op stap geweest naar de buurtsuper en komt met yoghurt aan. Ik heb de koffie klaar, zittend op de ziekenboeg bedden genieten we van ons ontbijt. Ik lig trouwens in "salon 2 Izolator" dat hangt boven de deur...volgens mij lig ik in isolatie:)
Na de yoghurt gaan we naar de ICT ruimte en checken of alles werkt, even later komt ook de docent ICT binnen. Hij gaat achter de wifi aan, het blijkt dat er iets mis is gegaan tijdens de renovatie...hij pruttelt ook over dat ze geen stopcontacten hebben aangelegd ...
Hij is trouwens zelf slechtziend, hij is albino en zal komende week steeds bij ons aanwezig zijn tijdens de training.
Hij regelt nog voldoende stoelen en beloofd zelfs een beamer morgen...
Inmiddels is de zon door gebroken en willen we wel naar buiten. Eerst even naar de isolatie terug, even mijn verplichte rustpauze nemen, ja ja ik luister goed naar de dokter..
Dan op stap richting stad, we willen even een kopje koffie en een klein hapje, de terrassen lonken maar daar is niks te eten, een leuk binnenterras lijkt ons wel wat maar Wendy deinst terug van de mensen die roken, dat roken mag hier overal nog...ik vind het ergens altijd nog wel lekker ruiken, maar in een restaurant is het idd wat minder.
Het volgende restaurantje staan ook asbakken op tafel maar niemand rookt...op dat moment.
We eten een lekkere omelet en daarna richting centrum, eerst even over de braderie:) kraampjes met handicraft spulletjes, we kopen zelfs een handgemaakte magneet voor de koelkast!
Daarna vragen we de weg naar de mooie begraafplaats............
Deze is vlakbij en is inderdaad heel groot en heel mooi, prachtige praalgraven, hele simpele mooie houtsnijwerk kruisen, mausolea, veel familiegraven, veel bloemen en wat opvalt veel graven hebben een klein 2 zits houten bankje bij het graf, met het hoofd richting graf.
We dwalen rond, maken veel foto's en wandelen daarna naar de Botanische tuin.
Als ik een kaartje voor mezelf koop begint de meneer achter het loket ineens over "seniori?".... Nou ja...ik ben wel 50 geworden dit jaar maar zie er toch niet uit als 65+?
Als ik met de vingers aanduid dat ik 50 ben moet ik toch ook het volle pond betalen van 8 lei.
De tuin ziet er beetje verwaarloosd uit, maar het is natuurlijk ook net de hete zomer geweest.
Er staat zowaar een koffiemachine en daar komt een heerlijk bakje koffie met lepeltje uit! Ik vind bij de laatste slok dan ook suiker op de bodem.
We lopen door de Japanse tuin, alles is hier dringend toe aan een verfje, en omhoog naar de grote kas. Daar is een hele mooie vijver met waterlelies.
Daarna weer richting centrum en via de andere hoofdweg terug, zelfs ik kan hier niet verdwalen, er zijn 2 hoofdwegen met wat zijstraten en onze school ligt ertussen.
Iets verder dan de school, richting Oostblokflats, hadden we gisteren al een hele grote nieuwe Lidl gezien en idd deze is erg groot, nieuw en heeft alles precies hetzelfde als bij ons....ik kan hier mijn eigen geliefde Australische wijntje kopen.....maar dat doe ik niet...die hebben we thuis al.
Vlakbij de Lidl staat een hele mooie witte RK kerk, als de zon er op schijnt lijkt het nog mooier.
We boften met het weer vandaag, na de harde regen werd het heerlijk zonnig en een lekkere temperatuur.
Bij de school gekomen is het net wisseling van portier en ze beginnen beide hele verhalen waar we natuurlijk niks van begrijpen. De ene portier is op de fiets, een echte Oostblokfiets, erg mooi antiek exemplaar, hij heeft wel een moderne kilometerteller op het stuur zitten!
We rusten heel even...ik doe braaf mijn oefeningen en gaan daarna weer richting centrum om te eten. Als we langs de Kathedraal komen is er allemaal actie, de Orthodoxe kerkjeugd uit heel Europa verzamelt zich hier in Cluj dit weekend. Er is een openluchtdienst en een soort van processie waarin alle groepen uiteindelijk bij de Kathedraal uit komen. Veel inwoners van Cluj zijn hier ook en prevelen mee met de gebeden en slaan kruisjes. Wij zitten op de rand van de fontein (die voor de gelegenheid gelukkig uit is...) en bekijken alles en maken foto's.
Veel gelovige jeugd is tijdens deze dienst ook druk met hun mobieltjes...het staat te bellen, appen en Facebook checken, ook de priesters doen dit zien we.
Er vliegt ook een drone boven ons om beelden te maken. We hadden het vanmiddag al bedacht...ze zijn hier niet zo arm, het is ook superschoon op straat en ook Apple is goed vertegenwoordigd.
Er lopen ook veel mensen in de klederdracht van Roemenië, al met al een hele happening.
We laten de mensen bidden en gaan eten in een restaurantje richting begraafplaats. Omdat Cluj een Universiteit heeft zijn er veel plekken waar de studenten zitten, zo ook in dit restaurant, het thema is hier film en we eten een "Whoopi Goldberg" hamburger met frites, het was erg smakelijk.
Ook hier wordt gerookt....en aan de tafel naast ons wordt tussen het roken door wijn gedronken en getongzoend....maar ze hebben ook wifi en het is er lekker warm, buiten is het een stuk frisser geworden.
Daarna richting huis en er is nu live muziek op het plein, ook voor en met de Orthodoxe jeugd.
Onze portier is blij ons weer te zien, hij kan daarna het spul afsluiten en lekker op zijn slaapbankje gaan liggen...
Het is trouwens wel een raar idee, zo'n totaal lege oude school met ons 2 vrouwen in de ziekenboeg en die man bij de voordeur in een hokje op een slaapbankje.....wel mooi dat er morgen wat meer mensen over de vloer gaan komen! Nu slapen want ik moet vroeg op....mijn ramen komen uit op een plaatsje waar de bouwvakkers hun spullen staan en ik heb alleen een stukje doorzichtig vitrage hangen...ik moet dus wel voor de bouwvakkers komen in de kleren zijn!
Maandag 7 september 2015
Weer erg vroeg wakker en blijven liggen totdat ik de bouwvakkers om 6.30 hoorde rochelen en kuchelen voor mijn raam, ze stonden zich te verkleden in de overalls en ik kreeg op de vroege ochtend al zicht op Roemeense bilnaden...ik wist nu ook zeker dat ik geen licht aan moest doen bij mijn aankleed activiteiten en zoveel mogelijk in de douche proberen te regelen...maar daar kun je niks neerleggen of ophangen ofzo.
Ondertussen had ik de koffie ook al aan het pruttelen en kon na de douche heerlijk mijn gewonde hand laten drogen met een kopje koffie erbij!
Rond kwart voor 8 werd er aangeklopt en daar was Ramona, keurig in mantelpakje met paraplu, we werden over 20 minuten in de keuken verwacht voor het ontbijt samen met haar.
Als we boven komen zijn er schoonmaakvrouwen in lichtgroene schorten met veel water en geweld de gangen aan het schrobben en dweilen...we durven niet naar de keuken en gaan eerst maar onze spullen in het ICT lokaal leggen. Romana haar kamer is daarnaast en zij haalt ons op en we walsen zo door alle dweilactiviteiten heen naar de keuken. Daar is een klein kamertje waar een tafel gedekt is, een mandje met brood, een bekertje yoghurt, kan thee en melk en cornflakes en elk 2 dunne worstjes, smeerkaas is er ook nog..het is veel te veel..
Romana ziet er zo mooi uit omdat de inspecteur vandaag komt, ze is er best zenuwachtig voor. Ze heeft ook een mooie corsage roos op, ze ziet er leuk uit!
Om 9 uur zijn wij startklaar voor de training, John is er ook al met "ochtend opstart moeilijkheden en al:)"
Onze leerlingen druppelen binnen allemaal druk in de weer met ofwel een oude Nokia of een mooie smartphone...sommige geven een handje andere zijn daar veel te druk voor..
We hebben een klas vol dames, 18 stuks en 1 meneer, onze John.
1 jongedame is blind en 1 middelbare dame is zeer slechtziend, op een paar na hebben ze totaal geen ICT ervaring op het gebied van kinderen trainen. Het zijn vooral thuisgebruiksters, veel zijn hier op school een soort van ontwikkelingsbegeleidsters en ze willen allemaal heel graag meer kunnen betekenen voor de kinderen op ICT gebied.
Ramona stelt ons voor, ik neem het daarna over en vertel de gang van zaken en de bedoeling van deze week. Daarna hadden we in de planning een vrij uitgebreide ronde te doen om hen te laten vertellen wat hun verwachtingen zijn en wat ze graag willen leren. Dat werd een snel rondje, allemaal hadden ze hetzelfde verhaal zowat en behoefte aan dezelfde kennis. Ze verstaan allemaal goed Engels en op 1 mevrouw na spreken ze het ook allemaal redelijk, daar boffen we mee.
We starten met het uitdelen van de sticks en ik begin met de basis van het leren blind typen met 10 vingers.
Tot de koffie zijn we er druk mee! Om 10.30 hebben we een kwartiertje pauze met koffie en pannenkoekjes en fruit erbij.
Daarna werken we hard tot aan de lunch door aan het typen en het bedienen van het toetsenbord.
Dan is het ook alweer tijd om naar de keuken terug en de tafel is nu gedekt voor meerdere personen, de vrouwelijke koks zijn weer druk in de weer met de witte schorten aan en mutsjes op, we krijgen eerst een soort kaassouflee met kerstomaatjes, daarna rijst met kip en groente, als toetje nog een heerlijk ijstaartje....wij groeien hier echt dicht als dit zo doorgaat...
John en de slechtziende mevrouw eten met ons mee, Ramona haar bordje staat koud te worden en er is nog een blinde meneer die geen woord Engels spreekt. Hij blijkt de assistent directeur te zijn en heeft dikke lol dat ons Nederlands elftal gisteravond heeft verloren met 3-0 van Turkije....dat wisten wij, wifi loos, als we zijn nog niet eens....
De koks snijden trouwens zijn vlees en vertellen wat hij op zijn bordje heeft.
John is wel een gezellige kletser en we praten over sport, Andre Rieu, hij is fan, en Armin van Buuren...
Zij zijn trots op hun tennisspelers en turners natuurlijk.
Onze Epke is eerst niet bekend.....maar ...de flying Dutchmen wel!
Na de lunch gaan we verder met het werken zonder muis, dat valt voor velen nog niet mee en wij lopen rond en helpen hiermee.
Om 15.00 uur zijn we allemaal bekaf, bezweet, het is erg warm in het lokaal, en als iedereen alles keurig heeft afgesloten zonder muis zijn ze vrij om te gaan. Er moet in deze week nog veel geregeld worden voor het nieuwe schooljaar en vergaderen natuurlijk...
Wij verkleden ons snel even, het is buiten stuk frisser en gaan samen met John richting centrum, richting terras en een biertje!
John stapt bij de Opera op de bus richting huis.
Het biertje smaakt goed, hadden we ook zeker verdiend!
Dan gaan we via het keurige openbare toilet van Cluj richting een van de grote kerken en gaan binnen kijken. Daarna nog een wandelingetje door voor ons nog nieuwe straatjes en we belanden daarna in de bistro van gistermiddag, hier hebben ze goede koffie en wifi!
We eten later nog de typische Roemeense gehaktrolletjes met nog wat gegrilde groente erbij...en een lekker Roemeens wijntje.
Dan naar huis en we zien hier dat de deur naar de buitenplaats nog open is, er wordt gebruik gemaakt van het voetbalveld van de school door een plaatselijke voetbalvereniging, dat had John al verteld.
Kleine jochies rennen enthousiast met z'n allen achter de bal aan, ouders aan de lijn, sommige kids hebben jurkjes ipv shirtjes, ze zijn hen veel te groot...de coach probeert al schreeuwend ze iets te leren, maar veel van hen zijn met hele andere dingen bezig, ze zijn ook nog erg klein.
Veel oranje shirtjes en ze voetballen zeker beter dan onze "oranje" mannen deze week!
Daarna gaan we naar de ziekenboeg, Wendy verzorgt nog een kopje thee en we bespreken het één en ander voor komende week, zoeken de prijzen voor de quiz uit etc.
Dan is het alweer bedtijd! Het is fris in mijn isolatie zaal...ik heb het raam al dicht en kruip helemaal onder het fleurig gebloemde dekbed!
Dinsdag 8 september 2015,
Alweer heel vroeg wakker...en tegen de tijd dat de wekker gaat slaap je dan net weer lekker..
De bouwvakkers zijn er ook alweer, ik schiet de douche in en kleed me daar ook aan.
Ik geniet van mijn koffiezetmachine en ben nog aan het oefenen met de vingers als Wendy al in de startblokken staat en al richting ICT ruimte gaat. Ik volg na 5 minuten en Ramona is ook alweer present! Ze vertelt hoe enthousiast onze leerlingen waren over dat ze zoveel praktijk leren, ze zijn blijkbaar gewend trainingen te krijgen met veel presentaties en weinig doen en vinden dit veel beter!
Fijn om te horen dat ze het leuk vinden!
We gaan samen met Ramona weer naar de kamer bij de keuken en hier staat een groots ontbijt te wachten, nog meer dan gisteren...ook een lekker eitje en heel handig al in 4 partjes gesneden! Ik probeer wel weer eens met mes en vork te eten maar is niet slim om te doen....pijnlijk.
Er is salami, kaas, tomaat en ei, brood maar ook weer cornflakes, melk en yoghurt.
Ramona heeft zelfs koffie geregeld maar als we die inschenken is het meer drab dan koffie...
Voor er een nieuwe kan komt is het ontbijt bijna voorbij...Ramona windt haar daar erg over op...ik ben onderhand wel een beetje klaar met haar verhalen over hoe zwaar het wel niet is om directrice te zijn.....het is me wel een drama queen hoor.. En hoe erg is het nou helemaal dat de koffie drab is? ....
Strak 9 uur beginnen we weer in onze ICT ruimte, de meeste leerlingen zijn er al! Ik word op de gang geroepen door Ramona en een andere mevrouw in een wit schort...of ze de sleutel van onze ziekenboeg mogen, de medische keuringen voor de docenten starten vandaag en ze moeten via onze hal in een ruimte zijn. Ik vraag voor de grap of ze ook in onze slaapkamer moeten zijn, ze nemen dat heel serieus en gaan helemaal uitleggen dat ze niks in onze kamers doen bla bla ...voor ze door hebben dat je een grapje maakt...
Wij beginnen de les met een herhaling van gisteren, de een heeft het beter begrepen dan de ander:)
De blinde ICT docent schuift ook aan vandaag, voor hem is er zeker vandaag niet veel te leren maar hij vindt in onze bestanden op de usb stick toch nog wel genoeg om zich mee te vermaken.
Het is zo weer koffietijd en daar staat een kan ijskoude koffie....en fruit en chips, nootjes en iets van bladerdeeg met jam.
Dan gaan we weer vol moed verder en tot de lunch wordt er hard gewerkt!
Ik heb ook met iedereen zowat een persoonlijk gesprekje gehad en er is iemand die denkt dat ik begin 40 ben....ik vertel van de kaartjesverkoper in de Botanische tuin..
Als we richting keuken lopen voor de lunch komen we een hyper Ramona tegen....de burgemeester is onaangekondigd langs geweest met de lokale omroep....ze komt op tv!
En net vandaag was ze casual gekleed zegt ze....drama, drama....
De eetkamer is alweer gedekt en vandaag sluiten naast John en Adele, de low vision mevrouw, de blinde assistent directeur en Ramona weer aan en nu ook de blinde ICT docent.
We krijgen eerst een kom heerlijke soep met brood, daarna krijgen we allemaal een bakje salade en komt er een afgeladen bord met aardappelen en een gigantische moot zalm aan....
Heerlijk....er staat water op tafel maar de assistent directeur vindt dat we ook wel een borrel verdient hebben.....een kok met wit schort en mutsje komt met borrelglaasjes aan....wij protesteren een beetje, we moeten nog werken....
Ze zijn zwaar teleurgesteld en ik ben natuurlijk de beroerdste niet met borrels dus haalt de blinde meneer de drank.....hahaha ze helpen hem bij alles, de zalm werd gesneden, maar hij komt zonder hulp terug met een fles zelfgestookte pruimenjenever van 58% en een fles rode wijn, ook eigen brouwsel.
Na een "naroc" proost slaan we de pruimenjenever in 1x achterover, stevig spul...maar wel te drinken, dat wordt minder met de rode wijn, dat is nog zuurder dan azijn....
De blinde assistent directeur geniet zichtbaar en hij heeft vast een fles van het één of ander in zijn bureaula....ook de blinde docent neemt er nog maar eentje en begint daarna heerlijk te gapen en we zien 'm 's middags pas tegen half 3 terug....
John en Ramona hebben ook dikke pret, ik zeg dat ze dit toch niet in hun evaluatieformulier naar Visio moet zetten, dat wij dan ontslagen worden, ze lachen hun helemaal slap...
Al met al een leuke lunch dus en dan komt de kokkin ook nog met borden tiramisu aanlopen en geen kleine stukjes...nee gigantische porties....en bij de eerste hap brandt de rum je al in de keel....
Na de lunch kunnen we wel rollen....maar we moeten de trap op, helaas niet af...en weer aan de bak.
We beginnen met de vergrotingsmogelijkheden, heel veel wisten niet van het bestaan van het Windows vergrootglas. We hebben ook nog meer gratis vergrotingsmogelijkheden op de stick. Ze beseffen door hier mee te werken ook nog meer het belang van de sneltoetsen.
Ze zijn ook allemaal erg bezig met wat er van hen verwacht wordt voor de presentatie die ze op vrijdag moeten geven, hier gaan we ook best lang op in om uit te leggen.
Dan is het ook zo weer tijd, nog wat vragen beantwoorden en nakletsen met een leerling en iedereen is weg...
Wij hebben nieuw water gekregen voor op onze kamers en daar hebben ze ook de fles pruimenjenever en zure rode wijn bij gezet.....wel lief...
In mijn kamer staat ook ineens een groot tafelmodel koelkast! Nu slaap ik helemaal niet meer:) het ding maakt een herrie....
De prullenbak is ook geleegd....de mevrouw die de sleutel van de ziekenboeg terug bracht bij me riep met een big smile dat er nu een dokter in mijn bed zou liggen...ze heeft toch humor dus...ik vroeg toch wel een knappe? Dikke lol natuurlijk...
Na de les proberen we de brailleleesregels uit Holland aan de praat te krijgen...de gekraakte versie van Jaws trapt er echter niet in....John wordt gefrustreerder en gefrustreerder....wij geven het op gegeven moment op....
We doen de wandelschoenen aan, vestje mee en op naar het terras! Eerst kijken we nog in de grote Orthodoxe kerk bij de fontein, die is echt heel bijzonder binnen.
Omdat we toch bezig zijn kijken we ook meteen in de gele kerk tegenover "onze" bistro...daar is het heel donker binnen, dit is een RK kerk en er wordt druk gebiecht..
Tegenover de kerk gaan we op het terras zitten en ik zie een Dalstra bus uit Surhuisterveen voorbij rijden, we hebben een lading Friezen en ook vast Groningers in de stad vannacht!
Al hebben we flink geluncht we moeten toch ook iets eten en gaan bij het mooie Italiaanse restaurant, die met de binnenplaats waar gerookt wordt.......een salade eten, ook deze is weer zo lekker...zo goed gekruid steeds hier het eten. De cappuccino is ook voortreffelijk.
Daarna naar de ziekenboeg terug en we nemen vroeg afscheid van elkaar...even tijd voor jezelf...mijn hand is een stuk minder goed vandaag, erg dik en slaat flink, dus in de rust...languit in bed met de spalk om. Boven deed vandaag de wifi het trouwens weer, maar helaas niet hier in de kamer, ook wel lekker trouwens want nu tijd om nog even een meegenomen boek te lezen!
Woensdag 9 september 2015,
Nog vroeger wakker dan andere dagen...ik denk dat het 4 uur was ofzo...
Tegen de wekker aan natuurlijk lekker in slaap maar voor de wekker gaat ook al wakker van de bouwvakkers die eerst maar eens lekker gaan zitten kletsen voor mijn raam...
Dus weer in het donker in douche in de kleren, koffie en voorbereiden op de les...
Om 8.15 naar boven in de kamer naast de keuken ontbijt..weer samen met Ramona. Ze zit nog vol van het bezoek van de burgemeester met de cameraploeg....ze is vandaag weer tiptop in het roze met roos op want je zag het gisteren maar weer....je moet altijd voorbereid zijn op hoog bezoek...
We hebben vandaag weer een ander soort ontbijt, veel vleeswaren, tomaat, smeerkaas, brood en yoghurt. Ramona heeft trouwens een fles zelf gebrouwde rode wijn voor ons meegenomen.....we moeten nu dus 3 flessen brouwsel zien kwijt te raken...
Als we onze klas binnen komen is er nog niemand...dat belooft wat vandaag...maar ze zitten allemaal al in meeting en komen ook allemaal 5 minuten later binnen!
We starten met de herhaling van de freeware vergroting, na de koffie, ditmaal in de keuken geserveerd vanwege een meeting in de andere kamer, starten we met Jaws, er zijn dan ook net headsets gearriveerd, rauw gekocht door John deze morgen, mogelijk omdat er nog geld over was van het budget van Visio Internationaal, ze kunnen zelfs nog een Ipad gaan kopen!
Voor de koffie heb ik Ramona 2 nog een presentatie laten doen over de Windows Magnifier...was leuk om te zien hoe ze dat deed. Zij en Christina zijn de slimmeriken van de klas.
Het is ook zo weer lunch...het is bloedheet in de ruimte, maar in de kamer bij de keuken is het lekker. Er is alleen een oorverdovend lawaai buiten op straat, dat heeft te maken met dat we geen water hebben....daar kwam ik al achter op de wc...er is buiten ergens een leiding gesprongen..de hele weg voor ligt zowat open...
We krijgen vandaag eerst kippensoep, dan een typisch Roemeens iets, koolrolletjes met rijst en gehakt en ze zijn echt verrukkelijk! Ze worden vooral gegeten met feestdagen horen we...
Daarna komt er weer een groot stuk taart voor iedereen, erg lekker met chocolade en noten..
Het is echt vreselijk hier met dat eten, alles is lekker en veel..
Geen alcohol vandaag, de directrice en assistent zijn er ook niet bij vandaag..vooral de assistent is de alcohol gangmaker denk ik..
We krijgen vandaag wel koffie na!
Na de lunch is het altijd moeilijker om bij de les te blijven, je krijgt ook een suikerklap door dat dessert en dan die warmte in de ICT ruimte....geen wonder dat je op een gegeven moment de Engelse woorden niet meer kunt bedenken...
We ronden Jaws af en ik vertel over de NVDA, we laten de brailleleesregels nog even zien ook, John heeft inmiddels eentje aan de praat gekregen!
Tegen het einde van de training krijgen ze nog tijd om te werken aan de formulieren en aan de presentatie die ze moeten geven! Wij bereiden vast de dag van morgen voor...
Daarna kunnen we meteen door via de ziekenboeg naar buiten....we snakken naar buiten..
De gang beneden is inmiddels aan het verven toe! Het wordt echt prachtig! De portier komt nog aan met zijn naam en adres en vraagt om postzegels en postkaarten...die verzamelt hij...
Wij gaan eens naar de overkant van de rivier en steken dus een brug over, we kwamen eerst door Central Park..
We klimmen omhoog naar het grote zilveren kruis boven op de heuvel en vanaf daar hebben we een prachtig uitzicht! Er is ook een mooi terras en hier drinken we welverdiende wijn met een view...
Daarna beneden in de stad toch ook maar wat eten, deze keer was de minst lekkere keer, ik heb zelfs mijn gehakt teruggestuurd omdat het half rauw was en na een sorry kwam er een nieuwe terug die ook half rauw was....de frites waren ook half gebakken....jammer.
Dan naar huis en naar bed, best moe.....
Donderdag 10 september 2015,
Wekker, douche, koffie, even voorbereiden en op naar de ICT ruimte.
De bouwvakkers hebben veel lawaai, het is fris buiten en zo te zien regent het ook, de leerlingen komen binnen in natte jassen...
In het lokaal is het nog steeds warm.
We ontbijten samen met Ramona, er is weer een gekookt ei...maar geen yoghurt vandaag.
In de les eerst herhaling van gisteren, daarna hebben we het over de toekomst, tussenin hebben we ook nog een koffiepauze met alweer koude koffie..
Er komt na een filmpje een leuke discussie los over leven zonder papier...
We laten daarna de mogelijkheden van de smartphone en tablet zien, zowel van Apple als Android.
De blinde docenten weten er al veel van. Ik laat ook nog wat leuke apps zien voor kinderen.
Net voor de lunch doe ik de sneltoetsenquiz, altijd leuk...het is een spel maar ook een examen. Ze doen ook erg hun best, er zijn immers ook prijzen te verdienen...
Dan alweer lunch, eerst soep en dan een Hollands bord met aardappelen groente en vlees.
Natuurlijk komt er daarna weer een stuk taart op tafel, ook deze is weer heerlijk....en vol calorieën.
Na de lunch gaan ze elkaar trainen, eentje is trainer, eentje is leerling.
Ik kijk de quiz na en we ondertekenen vast de certificaten ..
Het is een rustig middagje zo...ook wel eens lekker.
Dan is het tijd voor de antwoorden op de quiz en de prijsuitreiking, altijd leuk!
We geven John ook een kadootje voor alle hulp en gezamenlijk krijgen ze een molentje voor in de leerlingenkamer. Ik had dit weer allemaal gekocht bij de Xenos.
Dan zeggen ze "2 more prices" wij krijgen beide een mooi papieren kado tasje met bonbons, een Roemenië magneet voor de koelkast en nog iets van een bordje van metaal met Roemenië erop, erg leuk en lief!
We laten iedereen nog werken aan hun formulieren en presentatie en om 3 uur stoppen we er mee!
Wij gaan daarna aan de wandel richting centrum uit, we komen nog een prachtige kerk tegen en daarna alleen maar heel veel afgrijselijke grauwe Oostblokflats...
Ons doel is een meertje met een parkje en die vinden we ook! Op een terrasje drinken we een wijntje. De bediening loopt in traditionele klederdracht en de porties eten zijn gigantisch zien we...
In het meertje ligt een ponton waar een bandje van erg jonge jongens aan het sound checken is, het klinkt best goed!
Wij lopen terug, gaan via de supermarkt, hier is echt geen nee te koop...echt alles wat je hartje begeerd.
We zien ook een kledinginzamel bak, zoals die bij ons, wat wel apart is, is dat precies tegenover deze bak een winkel met 2e handskleding zit....
De banken zijn al dicht, wij moeten nog wisselen..
Terug op school zet ik een bakje koffie en ga vast dagboek typen, het zal vanavond wel laat worden...we hebben Ramona uitgenodigd met ons te gaan eten, zij mag kiezen waar we naartoe gaan.
Om half 7 treffen we haar in de nieuwe gang, de bouwvakkers zijn nog druk bezig! Het wordt erg mooi, heel helder en licht en mooie affiches met braille in erkertjes.
We gaan richting centrum en gaan achter de mooie Orthodoxe kerk het overdekte winkelcentrum binnen, in de kelder zit een soort casino en een traditioneel Roemeens restaurant met een traditioneel geklede ober die erg gay overkomt...We bestellen alles traditioneel, wijn en eten, maar nemen een cappuccino na. Om nou nog een keer een dessert...Ramona wil dat ook niet...
We praten veel over school en de training maar ook over wat ons verder allemaal bezig houdt...we zien foto's van haar man en ze vertelt dat ze graag kinderen willen maar het veel te druk hebben met werken. We kletsen gezellig in het verder zowat lege restaurant met traditionele muziek op de achtergrond, niet echt geweldig die muziek, en veel traditionele kussentjes, kleedjes en potjes..
We brengen Ramona naar de bushalte, maken nog foto's van de Orthodoxe kerk in de lichten, echt prachtig...
Hoe dichter we bij school komen hoe meer lawaai en ja hoor ze maken het gat van de waterleiding weer open....nog steeds problemen dus, het is een hels kabaal....de portier heeft het hek al op slot, we bellen aan.
Hij heeft de vingers in de oren...
Wendy slaapt aan de voorkant bij het lawaai...ik hoor het hier achter ook al goed, dus zij helemaal...
Er is nog water, maar hoelang nog? Ik vermoed dat een douche er morgenochtend niet in gaat zitten...
Vrijdag 11 september 2015,
Het lawaai buiten stopte al vrij snel en 's ochtends is er gewoon water!
De bouwvakkers zijn al wel druk aan het lawaai maken, eerst met omkleden en koffie drinken voor mijn raam...
We checken even snel de mail en whatsapp in de ICT ruimte en ontbijten de laatste keer met Ramona, ze is aan de late kant vandaag.
Iedereen komt binnen met jas en paraplu, het is fris en het regent flink!
Na het ontbijt krijgen we eerst een rondleiding door school en we vallen van de ene in de andere verbazing, ze hebben het best goed voor elkaar. De slaapzalen van de kinderen zijn misschien een beetje ouderwets...veel bedden op 1 zaal, maar de douche's en wc's zijn keurig!
De klaslokalen zijn netjes, wel met ouderwetse borden met een grote TL Lamp erboven. Houten bankjes met vakjes voor de spulletjes. Lockers op de gang. Speciale ruimtes zowel klas als slaapkamers voor de VVB kindjes, kinderen die zowel geestelijk als visueel beperkt zijn.
Er is een aparte kleuterklas en buiten in het gebouwtje bij het sportveld is er nog een snoezelruimte en 2 "visueel stimuleren" kamers waar elke Visio locatie jaloers op zou zijn....allerlei speelgoed en lampjes etc. Er is ook het ketelhuis en een ruimte waar massageles wordt gegeven, hier doen ze dat dus ook!
We gaan daarna naar het "kindje" van John, de plek waar de grote brailleprinters staan en ook normale en....een compleet museum aan oude brailleprinters, de oudste uit 1920, alles werkt nog en John geeft een demonstratie, ze zijn van plan hier een soort museum te maken, er zijn ook al mooie vitrinekasten. De gang beneden wordt ook echt mooi! Er moet nog wel veel gebeuren voor maandag...zo is er nog geen buitendeur geplaatst.
Ramona heeft een papier in handen met de geschiedenis van de school, het is erg leuk en we komen pas om 10.00 uur terug in de klas...
Iedereen zit al klaar voor de presentaties! Die zijn boven verwachting, de 1 nog mooier dan de ander, veel Powerpoints en op papier of in Word.
De 2 blinde docenten laten wat zien op hun eigen pc in Jaws.
John laat zien met wat voor Android app hij bezig is om te ontwikkelen. Ramona zit erbij en haar mond valt open....John vertelt me later ook dat hij ook nooit had verwacht dat deze groep er zo mee bezig zou gaan! Volgens hun komt het door de leuke en vooral praktische training.
We hebben een korte koffiepauze, ze hebben een meeting van 2 minuten...en daarna reiken we de certificaten uit en houden een bedankpraatje. Ramona bedankt ons en we nemen 1 voor 1 afscheid, vele die ons ook zoenen, ze gaan ons missen natuurlijk...
Hier geloof ik het meer dan in Ghana....daar liepen ze aan het einde weg zonder dag te zeggen...
We hebben ook nog een groepsfoto gemaakt nu!
Daarna moeten we natuurlijk weer lunchen....soep, met veel vlees met vellen, dan een gigantische grote in crunch gegrilde vis, echt heeeeeeeeerlijk...
Met gebakken aardappel.
De blinde assistent directeur komt halverwege binnen en slurpt en hapt alles in rap tempo nog naar binnen, hij heeft ook nog bord rauwe ui bij de soep gekregen....wij gelukkig niet.
Bij de vis zit trouwens een knoflooksaus waar je u tegen zegt....echt niet normaal...
Je zal vanmiddag op gesprek moeten bij de directrice en assistent directeur:) je kunt beter flink afstand houden...
Aan het praat te horen vraagt hij ook weer om wijn...want even later staat er weer een fles coca cola op tafel met zelf gestookte wijn van Ramona haar familie.....ik heb hier ook nog een liter in de lawaaierige koelkast staan...
Het is niet echt lekker maar vanmiddag, zo met die knoflooksaus, smaakte het best wel:)
De blinde directeur slaat er zo 3 glazen van achterover....ik voelde 'm na een halve al...
Na de lunch nemen we afscheid van onze tafelgenoten van de lunch afgelopen week...
Ik geef John een paar dikke smakkerds, hij zegt nog hoe goed en leuk hij het vond afgelopen week, hij meent het ook echt....wel een verschil met Afrika hier..en ze gaan er ook echt wat mee doen!
Adela de low vision mevrouw zie ik nu ook steeds de gratis software voor de vergroting gebruiken en omgekeerd contrast, erg mooi! We zoenen ook nog met 1 van de kokkinnen.
Ramona regelt nog dat er van alles lekkers in onze kamers komt en er is ook al een taxi gebeld, we hadden 't er over en de blinde directeur grijpt zijn mobiel en regelt meteen 1 van zijn vriendjes:)
Ramona loopt nog mee onze kant uit want de rondleiding was nog niet klaar, we moeten nog de kelder in! Daar staan heel veel potten met ingelegde augurken en zakken aardappelen en kool, ook zuurkoolvaten.
Gisteren was de inspecteur van een soort keuringsdienst voor Waren op school en Ramona had haar ook de kelder laten zien....iedereen lag in een deuk, er was nog nooit eerder een directrice geweest die de inspecteur mee had genomen de kelder in....en nu zijn wij er dus ook geweest!
Dan nemen we echt afscheid van Ramona, kletsen nog even met de moeder en dochter die in de keuken werken en weg is iedereen....
We zijn vrij!
Ik ga meteen de stad in...zin om even alleen op de struin, het regent nog een heel klein beetje soms....ik slenter lekker door de stad en ga wat winkeltjes binnen en koop wat souvenirs en kadootjes enzo.
Ik heb het mysterie van de veelvuldig loeiende ambulance sirenes denk ik ook door....ik zie 2 ambulance broeders uit de Kebab zaak komen, de ambulance heel rustig instappen en daarna wegrijden met loeiende sirene....
Om 6 uur treffen Wendy en ik elkaar in onze stam bistro, goede wijn, wifi en heerlijk eten, als afscheid nemen we ook nog maar een toetje, de griesmeelballen met een pond suiker erover heen waren vanmiddag niet echt geweldig..
En zo rollen we weer naar school, de portier heeft het al over de vroege taxi, dus komt wel goed!
Ik pak de koffer in en lig goed en wel in bed als er aangeklopt wordt, de portier samen met het kleine portiertje in uniform met pet op.....de taxi komt om 4.10 en niet om 4.15....
Hahaha en dat kwamen ze even vertellen en de portier komt bij ons om 4 uur om ons te wekken...we stribbelen tegen en zeggen dat we zelf wel zorgen dat we wakker zijn.....maar ik vrees dat dit niet is overgekomen.....ik zet de wekker maar wat vroeger nu....die man staat vast om 4 uur strak voor de deur om de koffer te halen....
Morgen naar Boekarest! Iedereen zegt dat we daar niks aan zullen vinden na Cluj.....ben benieuwd...
Zaterdag 12 september 2015,
Ja hoor...om 4 uur staat de man met het uniform en de pet op voor de deur! Hij kan mijn koffer vast meenemen en ik volg...
Wendy komt even later ook, hij zit al over de sleutels in maar dat komt natuurlijk goed..
De taxi staat ook al voor en de chauffeur ligt al te slapen, misschien heeft ie ook wel de hele nacht voor de deur gelegen al....ze waren allemaal zo bezorgd of we wel goed weg kwamen...
De portier met de pet geeft ons beide een handzoen...en loopt mee naar de taxi.
Hij zwaait ons nog na..
De taxi chauffeur is in Amsterdam en Parijs geweest en babbelt maar raak, ineens zijn we al op het vliegveld.
Daar kunnen we nog niet inchecken en dus wachten we op een bankje.
Er gaan heel veel vluchten van Wizz Air, zelfs naar Eindhoven, ook naar Dortmund, Luton en naar Tel Aviv...wel raar, wie vliegt er nou tussen Cluj en Tel Aviv? Net als op Schiphol wordt het goed in de gaten gehouden bij die balie, boven op het balkon staan 2 militairen te loeren met alles er op en er aan...
Als Tarom de balie opent zijn wij de eersten, daarna zijn we de eersten bij de beveiliging...de mevrouw opent net de band...
Daarna denken we bij restaurantjes en winkeltjes te komen.....maar er is alleen maar een hal met een potdichte koffiecorner...wel stoeltjes en toilet gelukkig. We lezen de evaluatie formulieren van onze leerlingen, ze zijn allemaal heel tevreden gelukkig!
De koffie corner opent gelukkig ook nog dus kopje koffie erbij!
Daarna met de bus naar het vliegtuig, we zijn maar met 30 man ofzo...geen propeller deze keer, een vrij grote Airbus.....
De vlucht duurt 40 minuten, we hebben een vrouwelijke piloot, krijgen nog croissantjes en koffie en dan zijn we er al.
In Boekarest met de bus naar de gate en we wachten best lang op de bagage.
Dan 1 etage hoger naar de taxi's, we treffen een hele aardige oudere man die meteen met zijn beide armen begint te wijzen naar alle bezienswaardigheden van Boekarest...we slingeren echt over de weg...levensgevaarlijk die man, Wendy vraagt ook nog steeds en wat is dat? En dat? Ik heb denk ik wat beter zicht gehad dan zij op hoe hij zonder te sturen druk is met de mooie gebouwen....
Hij zet ons veilig voor het hotel uit. We checken in en rekenen op de bagage in de bezemkast en pas later een kamer....maar we kunnen meteen al in onze kamers, dat is wel erg lekker!
Het regent flink en we besluiten eerst maar een paar uurtjes te rusten. Ik ga niet slapen want dan word ik zo raar wakker, alles beetje op stee en languit op bed op de wifi!
Om 10.00 uur gaan we op pad, eerst naar het Parlement, het voormalig paleis van Ceausescu.
Het is een gigantisch gebouw, na het Pentagon het 2e van de wereld en dus grootste van Europa.
Er is een fietsevenement bezig maar we kunnen er tussendoor. Voor het gebouw ligt een mooi parkje, in het gebouw krijgen we eerst een bonnetje van een mevrouw die ook onze paspoorten moet zien, met dat bonnetje moet je betalen in de souvenirshop, zo onhandig want in die shop kun je, je de kont niet keren, mensen willen eruit maar anderen erin....chaos dus.
We moeten dubbel betalen als we foto's willen maken.
Dan even wachten en in de rij voor de groep van 11.00 uur. We moeten eerst onze paspoorten inleveren en krijgen daarvoor een visitors pass en krijgen van de gids nog een aparte pas voor foto's maken. Dan door de beveiliging, voor de 2e keer vandaag bakjes op de band en door het poortje. Daarna even uitrusten op de trap, een meneer is zo dom om foto's te maken van de beveiliging...er komt iemand aan en hij moet deze wissen...vroeger was hij zijn rolletje kwijt geweest...sukkel.
Even later gaan we op weg met de engels sprekende gids, een pittig meisje...
Je valt van de ene in de andere verbazing, onvoorstelbaar veel marmer, kristal, zijde, tapijten, gordijnen, grote zalen, mooie schilderijen. De gids vertelt ook erg leuk, we komen zelfs in de kelder en zien het balkon waar Ceausescu nooit gestaan heeft maar Michael Jackson wel..
Al met al heel erg de moeite waard, ze beantwoord ook best veel delicate vragen maar op de vraag of er nou echt een tunnel was in die kelder wil ze niet echt antwoorden....ze heeft geen idee zegt ze..
Ze vertelt heel luchtig over dat Ceausescu en zijn vrouw de kogel kregen, 1 meneer uit de groep vindt dat nogal wat zonder een rechtzaak....ze gaat er wijselijk niet op in.
Na afloop krijgen we in ruil voor de visitors pass ons paspoort terug. Buiten is het droog en best mooi weer! We eten en drinken eerst wat in een bistro vlakbij en dan op pad naar de Old Town. We komen prachtige grote gebouwen tegen onderweg, zoals het Paleis van Justitie. In de oude stad bekijken we eerst een prachtige kerk met klooster. We dwalen zo uren door de straatjes, bekijken kerken, zitten op terras en bekijken tientallen bruidsparen en aanhang...er wordt veel getrouwd vandaag! Op een plein is nog een George Enescu Festival gaande, verderop is de prachtige schouwburg ook vol bruiden en activiteiten. Als we terug lopen door het buitenlucht festival worden we aangesproken door een verslaggeefster van de Nationale TV...of we even wat willen zeggen....hahaha ja hoor...dus even later staan we voor de camera...heel benieuwd of het op tv is geweest, straks zitten ze in Cluj voor de tv en zien ze ons...ik hoor Ramona al gillen..
We lopen nog rond en bezoeken nog de VVV. Daarna eten we buiten bij een erg druk restaurant, binnen zit het ook vol, het eten is niet zo lekker maar best duur, de wijn is heerlijk.
Ze hebben binnen live dansers en een draaideur die best eng is...de obers gaan er ontzettend snel doorheen...met borden en al, als je binnen naar het toilet wilt dan mort je dus in hun tempo meegaan....of even wachten op een rustig moment bij de deur:)
Daarna naar het hotel terug, ik zie ineens een affiche hangen van Jan Keizer en Annie Schilder...die komen hier in oktober optreden...ernaast hangt Nana Mouskouri ...die komt in november!
In het hotel gekomen best moe en lekker slapen zo! Morgen pas om 9 uur ontbijten spreken we af!
Zondag 13 en maandag 14 september.
Eerst maar eens wat langer geslapen en toen best lang onder de heerlijke stortdouche in mijn hotelkamer gestaan!
Om 9.00 uur ontbijt in de kelder en dit was prima verzorgd, hotel Trianon in Boekarest is zeker een aanrader. Het bed ligt ook heerlijk en de ligging is heel centraal.
Daarna zijn we eerst met de hop on hop off bus gegaan en hebben ons het hele rondje laten rijden, het is een prachtige warme zonnige dag deze zondag!
Daarna stappen we uit bij het grote park in het Noorden van de stad. Het is er gezellig druk en we lopen rond en zoeken een leuk terras. Die is gevonden maar dan blijken we net in de verkeerde zone te zitten, de dame die o.a. onze tafel onder haar hoede heeft is lichtelijk chaotisch en heeft het zeker niet onder controle...
Uiteindelijk lukt het om wat te eten en te drinken te krijgen maar betalen wordt daarna ook weer een hele strijd. Maar het is zondag, de zon schijnt en we hebben het meeste van Boekarest al wel gezien..
Daarna weer met de bus en ditmaal stappen we uit bij de weg met de fonteinen voor het parlement, die lopen we af richting parlement en bezoeken eerst nog een prachtige Orthodoxe kerk waar een dienst bezig is.
Aan het einde van de fonteinenweg is nog een klooster, ook hier is een dienst gaande.
Daarna is het tijd voor een terras in the Old Town, heerlijk met dit weer. We eten ook buiten en maken daarna nog een rondje met de hop bus, mooi ritje nu alles verlicht is, de Color run is bezig in Boekarest zien we, er zijn veel deelnemers, hopelijk hebben ze hier beter uitwasbare verf dan ze laatst in Leeuwarden hadden:)
Daarna op bed. Om 5 uur gaat alweer de wekker, we moeten richting vliegveld.
Het hotel heeft een ontbijtpakketje gemaakt, ze bellen ook een taxi en deze neemt een hele andere route dan de heenweg en we zijn snel ter plekke voor veel minder geld dan de heenreis...
We kunnen hier digitaal inchecken, de bagage drop off is even zoeken...en dan door de verschrikkelijke toestand met bakjes sjouwen bij de beveiliging. Waarom zijn die mensen ook allemaal altijd zo nors?
Daarna is er eindelijk koffie!
De vlucht gaat op tijd, we krijgen nog ontbijtje aan boord en om 11.00 uur Nederlandse tijd zijn we weer in regenachtig Amsterdam.
We moeten heel lang wachten voor de douane, Roemenië is geen Schengenland, ik heb het nog nooit eerder zo druk mee gemaakt bij de paspoorten controle, we staan boven bij de trappen die naar beneden gaan (naar de bagage kelder) al stil!
Toch haal ik nog de trein die rechtstreeks naar Groningen gaat! Daar neem ik een taxi, dat gesleep met die koffer in een bus is me nu met die hand teveel hoor.
Thuis is er niks verandert, de wasmachine aan en boodschappen doen en dinsdagochtend weer op tijd naar Visio, maar wel voor het eerst weer met de auto! Achteruit rijden doet nog zeer maar ik probeer zoveel mogelijk mooi vooruit ergens te komen:)
Bij Visio denk ik even met een bakje koffie na over afgelopen week, het was leuk in Roemenië...lieve gastvrije mensen. Ik heb ook wel het idee dat we iets gebracht hebben, dat ze er ook mee verder gaan...ik start de Visio les pc op en bedenk me dat ze in Roemenië een stuk snellere pc's hadden dan wij hier bij Visio, het internet was ook een stuk sneller..
Dat we er geweest zijn en een training hebben gegeven is goed geweest, ze hebben veel praktische dingen geleerd en misschien een beetje buiten hun eigen "hokjes" leren denken.
Maar dat Roemenië een achtergebleven land is dat zal misschien op het platteland nog zo zijn, maar wat wij hebben meegemaakt laat iets heel anders zien!